به‌دست آوردن انرژی پایدار از باد، خورشید و آب به‌طور معمول شناخته شده و کاربردی است. با این حال، منابع تجدیدپذیر به شرایط محیطی بستگی دارد: در زمان اوج باد و خورشید، انرژی اضافی تولید می‌شود که در زما‌ن‌هایی که باد و آفتاب کمتری وجود دارد، قابل استفاده است. اما چگونه می‌توان این انرژی اضافی را به‌طور موثر ذخیره نمود و انتقال داد؟
پروژه HyVis با ترکیب فناوری نانو و اپتیک، موجب تولید سیناپس‌های بیونیک می‌شود، سیناپس‌هایی که برای تولید پروتزهای شبکیه ضروری هستند و می‌توان از آن ها برای بازگرداندن بینایی در افرادی که از بیماری‌هایی مانند رتینیت پیگمانتوزا و دژنراسیون ماکولا وابسته به سن (AMD) رنج می‌برند، استفاده کرد.
پژوهشگران دانشگاه صنعتی آیندهوون نانوذرات زیست تخریب‌پذیر برای درمان فتودینامیکی ساختند که وارد سلول‌های سرطانی می‌شوند و میتوکندری آن‌ها را هدف قرار داده و «خاموش» می‌کنند. میتوکندری‌ها نیروگاه‌های تامین کننده انرژی سلول‌های سرطانی هستند.
محققان هلندی نانوذره‌ای را مهندسی کردند که قادر است تومور سرطانی را با روش فتودینامیکی از بین ببرد و در عین حال تصویربرداری MRI از سلول‌های تومور را تسهیل کند.
هلندی‌ها روشی برای تولید سیلیس ارائه کردند که حفره‌ها و منافذ آن قابل کنترل است. چنین محصولی برای صنعت دارویی بسیار مفید بوده و می‌تواند در فرایند سنتز و تصفیه داروها و همچنین جداسازی مولکول‌ها از هم استفاده شود.
پژوهشگران ایرانی دانشگاه آیندهوون هلند موفق به تولید هواژل‌هایی شدند که قادر است روغن موجود در پساب را جذب کرده و مانع تکمیل زودهنگام ظرفیت جذب چاه‌های فاضلاب شود.