پژوهشگران با استفاده از ریزروباتهایی بسیار کوچک که با نور و مغناطیس هدایت میشوند، موفق شدهاند عفونتهای مقاوم سینوسی را درمان کنند. این ریزروباتها به کمک نور فعال میشوند و باکتریها را از بین میبرند، بدون آنکه نیازی به جراحی باشد. این روش نوآورانه میتواند روش درمان بیماریهای تنفسی مزمن را تغییر دهد.
محققان مؤسسه ماکس پلانک رباتهای میکروسکوپی جلبکی با تواناییهای حرکتی شگفتانگیز ایجاد کردند. این جلبکهای مغناطیسی شده بهعنوان نانوروباتهای زیستی برای تحویل هدفمند دارو در محیطهای زیستی پیچیده قابل استفاده هستند.
با الهام از پنجه پرندگان و دست انسان، محققان نانوروباتی ساختند که میتواند ویروس را بگیرد. با این کار امکان شناسایی ویروس فراهم میشود.
در مطالعهای که به تازگی انجام شده محققان نانورباتهای مغناطیسی ساختند و آنها را روی خرگوشها آزمایش کردند. این نانوروباتها توانستند خونریزی مغز را در خرگوش متوقف کنند.
محققان نشان دادند که میتوان روباتها را به گونهای توسعه دهند که رفتار هوشمند گلهای نظیر ماهیها یا زنبورها داشته باشند. چنین رفتار گلهای مدیریت روباتها را سادهتر کرده و با کمترین انرژی میتوان آنها را به هدف رساند. همچنین روباتها در برابر تهدیدها و چالشهای خارجی عکسالعمل بهتری خواهند داشت.
محققان دانشگاه شیکاگو روباتهای نانویی ساختند که میتواند به سلولهای ایمنی بدن متصل شده و عملکرد آنها را بررسی کند. این روبات که به آن “هگزاپود” گفته میشود، روشی جدید و بسیار سازگار برای مطالعه سلولهای ایمنی بدن بوده و از آن میتوان برای کمک به سیستم ایمنی درمانی در برابر سرطان، عفونت یا بیماریهای خود ایمنی استفاده کرد.
محققان به تازگی از سلولهای ریه انسان، روباتهایی ساختند که حرکت میکنند، با هم در ارتباط بوده و همکاری دارند و از همه مهمتر این که قادر به ترمیم نورنهای آسیبدیده هستند.
زینوبات را میتوان به عنوان محصولی که از همگرایی زیستشناسی و هوش مصنوعی ایجاد شده، در نظر گرفت. اولین ربات زنده جهان که توسط سلولهای بنیادی ساخته شده است. این روبات از روی سلولهای یک نوع قورباغه آفریقایی به نام Xenopus ساخته است. در واقع واژه زنوبات (Xenobot) از ترکیب حروف ابتدایی Xenopus و Robot ایجاد شده است. این محصول، نَه یک رباتِ سنتی و نه گونهای شناختهشده از جانداران است، بلکه نوع جدیدی از مصنوعات دست انسان است که میتوان آن را «ارگانیزم زندۀ قابلِ برنامهریزی» نامید.
تیم تحقیقاتی حامد شاهسون، از دانشگاه واترلو موفق به توسعه موادی از جنس هیدروژل شده است که میتوان با استفاده از آن، نسل جدید میکروروباتها را ساخت. این روباتها برای مصارف درمانی و پزشکی بسیار مفید و پرکاربرد هستند.
محققان روباتهای بسیار کوچکی ساختند که با استفاده از سامانههایی نظیر ابزار سونوگرافی میتوان آنها را با سرعتی بالا به سمت هدف در بدن، هدایت کرد. سرعت این روباتها نسبت به ابعادشان، چند برابر سریعتر از سرعت یوزپلنگ است.