سطح بالای ترکیبات طبیعی به نام گونه‌های اکسیژن فعال (ROS) می‌تواند باعث کندی در فرآیند بهبود زخم‌های پوستی شود. ROS نوعی مولکولی به نام رادیکال است که باعث آسیب به سلول‌ها می شود. واکنش‌های مختلف بیوشیمیایی در بدن ROS را به عنوان محصول جانبی تولید می‌کند. نمونه هایی از ROS شامل پراکسید هیدروژن، سوپر اکسیدها و رادیکال‌های هیدروکسیل است.
