پژوهشگران دانشگاه دامغان با همکاری بیمارستان وابسته به دانشگاه پزشکی وِنژو، نوعی هیدروژل رسانای زیستی و زیستتخریبپذیر طراحی کردهاند که میتواند جایگزینی پایدار برای الکترودهای غیرقابلتجزیه در دستگاههای الکتروتراپی باشد. این هیدروژل علاوه بر رسانایی بسیار بالا، طی ۶۰ روز در خاک تا ۴۹ درصد تجزیه میشود و قابلیت استفاده در فناوریهای پوشیدنی و مهندسی بافت را نیز دارد.
پژوهشگران دانشگاه صنعتی اصفهان با طراحی یک شاخص رنگسنجی نوین موفق شدند امکان ردیابی دیداری و بلادرنگ تازگی ماهی را فراهم کنند. این دستاورد با استفاده از هیدروژل آگار حاوی نانوذرات مس و نقاط کوانتومی کربن دوپشده با نیتروژن به دست آمده و میتواند بهعنوان ابزاری کارآمد در ارتقای سلامت غذایی و کاهش ضایعات محصولات دریایی مورد استفاده قرار گیرد.
پژوهشگران پژوهشگاه شیمی و مهندسی شیمی ایران با همکاری محققان شرکت بسپارش یکتا نوآور ایرانیان، با تکیه بر دانش بومی و توانمندیهای فناورینانو موفق به طراحی هیدروژلهای نانوکامپوزیتی هوشمندی شدهاند که میتواند یکی از چالشهای جدی صنعت نفت، یعنی تولید ماسه از مخازن، را کنترل کند. این دستاورد با هدف افزایش بهرهوری، کاهش هزینههای ناشی از فرسایش خطوط لوله و مسدود شدن چاهها، و نیز کاهش آسیبهای محیطزیستی توسعه یافته است. هیدروژل نانویی ایرانی به دلیل ساختار پیشرفته و رفتار هوشمند خود، قادر است همزمان از تولید ماسه جلوگیری کرده، میزان آب همراه نفت را کاهش دهد و در عین حال نرخ برداشت نفت را افزایش دهد.
با ترکیب آویشن، زنجبیل و نانوذرات نقره، محققان زخمبندی از جنس هیدروژل ساختند که میتواند اثرات ضدباکتریایی قوی داشته باشد. به دلیل شفاف بودن این زخم بند هیدروژلی، میتوان به صورت مستمر وضعیت ظاهری زخم را نیز رصد کرد.
دیابت بیماری رایجی است که تقریباً ۱۳ درصد از بزرگسالان آمریکایی را تحت تأثیر قرار میدهد. این بیماری اغلب با عوارضی مانند اختلال در بهبود زخم همراه است. اگر کنترل نشود، میتواند منجر به پیامدهای شدید، از جمله نیاز به قطع عضو شود.
محققان نشان دادند که هیدروژل میتواند بازی پونگ را یادبگیرد. نتایج این کار میتواند منجر به تولید مواد هوشمند جدید شود که می توانند یاد بگیرند و با محیط خود سازگار شوند.
محققان فیلم شفافی ساختند که میتواند روی میوه قرار گیرد و در صورت وجود مقادیر بسیار کم از سموم، آن را تشخیص دهد.
برشزدن کاغذ و ایجاد ساختارهای پیچیده در فرهنگ ژاپنی، کریگامی نام دارد. محققان از این روش برای طراحی نوعی هیدروژل با ویژگیهای جالب توجه استفاده کردند. آنها ساختارهای دوبعدی با قابلیت جذب آب و متورم شدن در حالت سه بعدی ایجاد کردند.
به تازگی در چین روشی ارائه شده که با استفاده از فناورینانو، شیرینکردن آب دریا سادهتر و ارزانتر انجام میشود و در عین حال فشار کمتری به اکوسیستم محلی وارد میکند.
پژوهشگران اقدام به ساخت این رابط از جنس هیدروژل/گرافن کردند که قابل پوشیدن بوده و میتوان آن را به عنوان یک ایمپلنت زیستالکترونیک مورد استفاده قرار داد.