با توسعه فناوری‌نانوحباب و صنعتی‌سازی آن، این فناوری به بخش‌های مختلف صنعت وارد شده و اثرات آن را می‌توان در زندگی روزمره مشاهده کرد. از آب آشامیدنی که با کمک نانوحباب تصفیه شده، تا محصولات کشاورزی گلخانه‌ای، نانوحباب توانسته است به عنوان یک از مصادیق «تولید ثروت و ایجاد رفاه با کمک فناوری نانو» جای خود را در زندگی روزمره باز کند.
به تازگی در چین روشی ارائه شده که با استفاده از فناوری‌نانو، شیرین‌کردن آب دریا ساده‌تر و ارزان‌تر انجام می‌شود و در عین حال فشار کمتری به اکوسیستم محلی وارد می‌کند.
دانشگاه خلیفه و دانشگاه منچستر با همکاری شرکت لویدان در انگلستان به دنبال استفاده از فناوری‌نانو برای رفع مشکل آب در امارات هستند.
ناسا با همکاری مرکز تحقیقات و توسعه مهندسی ارتش آمریکا (ERDC) به‌دنبال استفاده از فناوری‌نانو به‌منظور تصفیه آب در ماموریت‌های فضایی است.
محققان دستگاهی ساختند که می‌تواند آب آلوده را با کمک نانومواد به آب تمیز تبدیل کرده و بعد آن را تجزیه کرده و هیدروژن سبز ایجاد کند.
استارت‌آپ سنگاپوری آتراواتر (Atera Water)، با همکاری دانشمندان دانشگاه صنعتی نانیانگ سنگاپور (NTU) و موسسه فناوری سنگاپور (SIT) نوع جدیدی از سیستم تصفیه آب مبتنی بر غشا را برای تولید آب پاک در مقیاس بزرگ و مقرون به‌صرفه‌تر ایجاد کرده‌اند. این فناوری در حال حاضر در ویتنام استفاده می‌شود و قرار است کشورهای دیگر منطقه نیز از این فناوری بهره‌مند شوند.
فناوری نانو حباب از جمله کاربرد‌های جذاب نانوفناوری است که در صنایع متعددی نظیر کشاورزی، آبزی پروری، تصفیه آب، معدن و نفت کاربرد دارد. ظهور تجاری استفاده از این فناوری سبقه طولانی نداشته اما پیش‌بینی‌ها حاکی از رشد قابل توجه اقتصاد بازار فناوری نانوحباب دارد.
محققان با استفاده از نانوذرات اکسید آهن، غبار هوشمندی ساختند که می‌تواند با جذب آلاینده‌هایی مانند نفت، نانو و میکروپلاستیک‌ها، علف‌کش‌ها و حتی هورمون‌های استروژن، آب را تمیز کند.
شرکت نوپای نروژی، ویتالوپ (Vitaloop) بطری آب ساخته که می‌توان از آن برای تولید آب آشامیدنی استفاده کرد. این استارت‌آپ با کمک فناوری‌نانو اقدام به تولید این بطری آب کرده است.
در مطالعه‌ای جدید راهی اساسی برای از بین بردنِ فلزهای سنگین و دیگر ترکیبات شیمیایی آلوده از آب معرفی شده است. حضور این آلاینده‌ها خطرات بسیاری برای حیات موجود در آب و همچنین زمین دارد و از بین بردن آن‌ها برای حفظ تنوع‌زیستی و اکوسیستم حیاتی است. در این روش دانشمندان از نانوذراتی که به روش‌های سبز تولید کرده‌اند برای از بین بردن این آلاینده‌ها استفاده می‌کنند.