ایوونیک (Evonik) با همکاری مشترک با شرکت کناور ویسنشافلیچ گیریت (Knauer Wissenschaftliche Geräte) به دنبال توسعه نانوذرات لیپیدی خود است. این شرکت قصد دارد تا فرمولاسیون نانوذرات لیپیدی اختصاصی خود را برای استفاده در بخش درمانی بهبود دهد. هدف نهایی ایوونیک بهبود کارایی نانوذرات لیپیدی و افزایش سرعت ورود به بازار و همچنین کاهش زمان مورد نیاز برای توسعه بالینی است.
آلتامیرا تراپیوتیکس (Altamira Therapeutics) نشان داد که استفاده از نانوذرات mRNA ZBTBB46 که مبتنی بر فناوری Semaphore است می‌تواند رشد تومور را به اندازه قابل توجهی کاهش دهد. این شرکت در آزمایش‌های خود نشان داده است که ترکیب نانوذرات با مهارکننده بازرسی ایمنی (anti-PD1) می‌تواند بهبود قابل توجهی در بیمار ایجاد کند.
دانشگاه دوکسن حمایت مالی ۱٫۵ میلیون دلاری برای تحقیقات روی استفاده از نانوذرات در زمینه جراحی و پیوند عضو دریافت می‌کند. این بودجه برای گسترش تحقیقات در حوزه حفظ اندام‌های انسانی و جراحی‌های پیوند عضو با کمک نانوذرات اختصاص داده می‌شود.
محققان ساختار کمپلکسی حاوی نانوذرات ساختند که می‌تواند فرآیند تجزیه کاربامازپین را با کارایی بالاتری تسریع کند.
با کاشت یک سامانه حاوی نانوذرات در مغز موش‌ها، محققان به بررسی رفتار اجتماعی و انفرادی آن‌ها پرداختند. نتایج نشان داد که می‌توان این رفتار موش‌ها را با اعمال میدان مغناطیسی کنترل کرد.
شرکت آمپلی‌فای‌بایو با استخدام یکی از متخصصان برجسته حوزه نانوذرات لیپیدی قصد دارد تا این فناوری را برای تحویل بهتر mRNA در داروها به کار گیرد.
محققان با الهام از عروسک روسی، نانوذره‌ای را طراحی کرده‌اند که می‌تواند چندین دارو یا واکسن را حمل کرده و هر کدام را به صورت مجزا در زمانی از پیش تعیین شده رهاسازی کند. این فناوری جدید که در مراحل اولیه توسعه قرار دارد، پتانسیل افزایش قابل توجهی اثربخشی و کاهش عوارض جانبی داروها و واکسن‌ها را دارد.
محققان دانشگاه روچستر و دانشگاه اورگان، دارویی حاوی نانوذرات ساختند که می‌توان آن را به طور مستقیم به تاندون‌های آسیب‌دیده تزریق کرد. در این روش تخصص در حوزه زیست‌شناسی سلولی و سیستم‌های تحویل دارو با هم ترکیب شده است. نتایج نشان داده است که این روش برای ترمیم تاندون بسیار امیدوارکننده است.
محققان راهبرد پایین به بالا را برای تولید دسته جدیدی از نانومواد به نام نانوذرات آلی بهبود یافته به کار گرفتند.
محققان نشان دادند که نانوذرات ویروس مانند به کمک گونه‌ای میکرواورگانیسم به نام اکتینو مایسس می‌آید تا در بدن میزبان بهتر تکثیر شوند.