با الهام از نوعی صدف که پروتئین بسیار چسبنده دارد، محققان نانوذرهای را طراحی کردند که در بافت مخاطی ریه نفوذ کرده و میتواند خود را به تومور سرطان ریه برساند. این نانوذرات به صورت استنشاقی، حتی در منزل و بینیاز از پزشک، قابل استفاده هستند.
تاثیر شکل ذرات بر فعالیت کاتالیستی نانوکاتالیستهای فعالشده با نور
یکی از موضوعات مهم در طراحی نانوکاتالیست، شکل مناسب آن است. به تازگی محققان به بررسی چند شکل مختلف از نانوذرات و تاثیر زوایای ذرات در سرعت واکنش کاتالیست پرداختهاند.
سنتز نانوذرات اکسیدروی به روش سل-ژل در بیستوهشتمین مسابقه ماهر
سنتز نانوذرات اکسیدروی به روش سل-ژل موضوع بیست و هشتمین مسابقه ماهر است که در راستای برنامه «آزمایشهای فناوری نانو برای همه» طراحی شده است.
حذف دلالها به طراحی یک دارو نانویی جدید کمک کرد!
دانشمندان نشان دادند که با طراحی نانوذرهای جدید، نیاز به برخی واسطههای درمانی در بدن از میان رفته و درمان با سلولهای بنیادی به شکل سادهتری قابل انجام میشود.
نانوذرات به کمک مواد پروبیوتیک در بدن میآیند
برای محافظت از مواد پروبیوتیک از گزند شرایط اسیدی معده، محققان از نوعی نانوذرات مشتق شده از مواد طبیعی استفاده کردند.
نظارت بر سلامت انسان و سازهها توسط نانوحسگرهای بینیاز از برق
با ترکیب نانوذرات مغناطیسی و پلیمرها، حسگرهایی ساخته شده که نیاز به منبع برق نداشته و میتوان از آنها در سازهها و ادوات پزشکی استفاده نمود.
چطور دارو را به نورونها در مغز برسانیم؟
ایلی هان، دانشجوی دکترا در آزمایشگاه میچل در دانشگاه پنسیلوانیا، روشی برای رساندن نانوذرات لیپیدی به نورونها ابداع کرده است. در این روش، نانوذرات هدایتشونده با پپتید، mRNA را به نورونها میرسانند.
حذف ژنهای تشدید کننده آلزایمر، با یک بمب نانویی!
شرکت آفیوس با استفاده از نانوذرات پلیمری، سامانه رهایش دارویی ساخته که میتواند از سد خونی مغز عبور کرده و ژنهای مرتبط با بیماری زوال عقل و آلزایمر را هدف قرار دهد.
ایجاد خاصیت آنتیباکتریال روی شیرآلات با نانوذرات ساخت داخل
شرکت نوآوران نانو مقیاس برهان نانوذرات اکسید روی(ZnO) تولید و به بازار عرضه کرده است. از این نانوذرات در آبکاری شیرآلات ساختمانی استفاده میشود و تا زمانی که پوشش روی سطح شیرآلات باقی باشد، خاصیت آنتیباکتریال نیز در محصول وجود خواهد داشت.
پرهاکلامپسی در مادران باردار قابل درمان میشود
نتایج کار در مقیاس آزمایشگاهی نشان میدهد که استفاده از نانوذرات لیپیدی میتواند مشکل پرهاکلامپسی در موشهای باردار را حل کند. محققان در حال کار روی حیوانات بزرگتر هستند تا پس از آن آزمایش روی انسان انجام شود. این نتایج میتواند شانس درمان پره اکلامپسی در مادران باردار را به شدت افزایش دهد.