محققان از نانوذرات لیپیدی برای رهایش عناصر درمانی به منظور رفع مشکل فیبروز کبدی استفاده کردند. این روش روی موش‌ها موفقیت‌آمیز بوده است.
مشکل فیبروز کبدی با کمک نانوذرات لیپیدی رفع شد
از زمان موفقیت واکسن ضدکرونا، روش‌های درمانی مبتنی بر RNA بسیار مورد توجه قرار گرفته است. این روش‌های درمانی با بدن شما کاری می‌کنند تا ریشه ژنتیکی بیماری‌ها و عفونت‌ها را هدف قرار دهند.
نانوذرات لیپیدی (LNP) برای ده‌ها سال با موفقیت در تحویل دارو استفاده شده است. روش‌های درمانی تأیید شده توسط FDA از آن‌ها به‌عنوان وسیله انتقال برای ارائه پیام‌رسان RNA (mRNA) استفاده می‌کند، که باعث می‌شود سلول پروتئین‌های جدیدی تهیه کند و RNA تداخل کوچک (siRNA) به سلول دستور می‌دهد بیان پروتئین‌های خاص را مدیریت کند.
بزرگترین چالش در ایجاد یک درمان RNA موفق، رهایش هدفمند آن است. اکنون تحقیقات در حال مقابله با محدودیت‌های فعلی نانوذرات لیپیدی است که بسیاری از بیماری‌ها را بدون یک روش درمانی مؤثر RNA به جا گذاشته است.
فیبروز کبدی هنگامی اتفاق می‌افتد که کبد به طور مکرر آسیب دیده و روند بهبودی منجر به تجمع بافت اسکار می‌شود و مانع عملکرد کبد سالم شود. این بیماری مزمن بوده که با ایجاد ماتریس خارج سلولی غنی از کلاژن (ECM) مشخص می‌شود. به دلیل عدم وجود سیستم‌های رهایش برای هدف قرار دادن فیبروبلاست‌های فعال کبدی، درمان فیبروز کبدی با استفاده از روش‌های درمانی RNA چالش برانگیز است. هم ساختار فیبروبلاست جامد و هم فقدان ویژگی یا تمایل به هدف قرار دادن این فیبروبلاست‌ها باعث شده است که نانوذرات لیپیدی فعلی از ورود به فیبروبلاست‌های فعال شده مقیم کبد باز بمانند و بنابراین قادر به ارائه درمان RNA نیستند.
برای مقابله با این مسئله و کمک به ارائه معالجه برای میلیون‌ها نفر از افرادی که از این بیماری مزمن رنج می‌برند محققان یک روش جدید برای سنتز نانوذرات لیپیدی دارای لیگاند ارائه کردندکه با کمک آن، انتخاب‌گری آن‌ها افزایش یافته و برای هدف قرار دادن فیبروبلاست‌های کبد مناسب هستند.
یافته‌های محققان نشان می‌دهد که چگونه یک لیگاند مولکول کوچک در سنتز لیپیدهای یونیزه شده، یک مؤلفه اصلی نانوذرات لیپیدی، ترکیب شده و تمایل به هدف قرار دادن فیبروبلاست‌های فعال شده کبدی را افزایش می‌دهد که مسئول ساخت کلاژن در کبد هستند.
ساخت کلاژن با افزایش بیان پروتئین شوک حرارتی ۴۷ (HSP47)، پروتئینی که باعث ایجاد بیوژنز کلاژن می‌شود، همراه است. بیان بیش از حد HSP47 و افزایش بیوژنز کلاژن در نهایت به فیبروز منجر می‌شود.
پس از ورود نانوذرات لیپیدی به سلول هدف، siRNA آزاد می‌شود، که بیان HSP47 را خاموش می‌کند، تولید کلاژن را مهار کرده و فیبروز را متوقف می‌کند. این درمان که در موش‌ها موفق بوده یک روش درمانی امیدوارکننده برای فیبروز کبدی در انسان است.
