محققان بانداژ هوشمندی ساختند که وضعیت زخم را رصد کرده و به تلفن همراه پزشک گزارش میدهد، این بانداژ به ترمیم و التیام سریع زخم کمک کرده و رشد بافت را در ناحیه آسیب دیده تحریک میکند.
ساخت بانداژ هوشمندی که وضعیت زخم را به پزشک گزارش میدهد
بیشتر اوقات، هنگامی که کسی دچار برش، خراش، سوزاندن یا زخم دیگر می شود، بدن از خود مراقبت میکند و به تنهایی بهبود مییابد. اما این موضوع همیشه صدق نمیکند. دیابت میتواند در روند بهبودی تداخل داشته و زخمهایی ایجاد کند که از بین نرود.
این نوع زخم های مزمن فقط برای افرادی که از آنها رنج می برند، ناتوان کننده نیست. این زخمها باری به سیستم درمان تحمیل میکنند که هر سال به تنهایی ۲۵ میلیارد دلار بار مالی فقط در آمریکا دارند.
نوع جدیدی از بانداژ هوشمند که در موسسه فناوری کالیفرنیا ایجاد شده، ممکن است درمان این زخم ها را آسانتر، مؤثرتر و ارزانتر کند. این باندهای هوشمند در آزمایشگاه وی گائو، استادیار مهندسی پزشکی ساخته شده است.
گائو میگوید: «انواع مختلفی از زخمهای مزمن وجود دارد، به خصوص در زخمها و سوختگیهای دیابتی که مدت زمان طولانی طول میکشد و باعث ایجاد مشکلات عظیمی برای بیمار میشود. تقاضا برای این فناوری وجود دارد که میتواند بهبودی را تسهیل کند.»
بر خلاف یک باند معمولی، که فقط ممکن است از لایههایی از مواد جاذب تشکیل شود، این باندهای هوشمند از یک پلیمر انعطاف پذیر حاوی بخش الکترونیک و داروهای تعبیه شده در آن ساخته میشوند. بخش الکترونیک به حسگر اجازه میدهد تا مولکولهایی مانند اسید اوریک یا لاکتات را کنترل کند و شرایطی مانند pH یا دما در زخم که ممکن است نشانگر التهاب یا عفونت باکتریایی باشد را تشخیص دهد.
این باند میتواند به یکی از سه روش پاسخ دهد: اول می تواند دادههایی را از زخم جمع آوری و آن را به صورت بی سیم به کامپیوتر یا تلفن هوشمند برای بررسی توسط بیمار یا یک متخصص پزشکی منتقل کند. دوم، میتواند آنتیبیوتیک یا سایر داروهای ذخیره شده در بانداژ را مستقیم به محل زخم تحویل دهد تا التهاب و عفونت را درمان کند. سوم، می تواند یک میدان الکتریکی سطح پایین را روی زخم اعمال کند تا رشد بافت را تحریک کرده و منجر به بهبودی سریعتر شود.
در مدلهای حیوانات تحت شرایط آزمایشگاهی، باندهای هوشمند توانایی ارائه به روزرسانی در زمان واقعی در مورد شرایط زخم و حالتهای متابولیک حیوانات را به محققان نشان دادند و همچنین بهبود سرعت زخمهای آلوده مزمن مشابه موارد موجود در انسان را ارائه میدهند.
گائو میگوید: «ما این اثبات مفهوم را در مدلهای حیوانات کوچک نشان دادهایم و در ادامه میخواهیم پایداری دستگاه را افزایش دهیم تاآن را بر روی زخمهای مزمن بزرگتر آزمایش کنیم زیرا پارامترهای زخم و محیط زیست ممکن است از سایت به سایت دیگر متفاوت باشد.»