پژوهشگران نشان دادند که نانوذرات حاوی رنگ عملکرد بهتری نسبت به رنگ‌های معمولی در صنعت نساجی دارند. در حالی که اثرات منفی زیست‌محیطی آنها نسبت به رنگ‌های معمولی کمتر است.
نانوذرات جای رنگ را در صنعت نساجی می‌گیرند؟
در یک مطالعه جدید محققان نشان دادند که می‌توان از پوشش‌های ضد انعکاس روی سطح پنبه استفاده کرد. این کار با استفاده از نانوذرات حاوی رنگ انجام می‌شود که برای روی منسوجات با کمک چاپگر جوهر افشان به شکلی سازگار با محیط زیست این رنگ‌آمیزی صورت می‌گیرد.
در سال‌های اخیر به منظور دستیابی به پایداری رنگ منسوجات، نانوذرات ضد انعکاس با الهام از زیست‌شناسی مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج نشان داده است که این فناوری پتانسیل زیادی برای افزایش رنگ دارد.
منسوجات سلولزی رنگی به طور گسترده‌ای زندگی مدرن انسان‌ها را بهبود داده‌اند، اما مشکل آلودگی رنگی یک مشکل قدیمی در این صنعت بوده است و هنوز هم تهدیدی هشداردهنده برای محیط زیست و انسان است. با توجه به این مشکل، نانوذرات ضد انعکاس چند رنگی با الهام از زیست شناسی، با استفاده از روش جذب رنگ تهیه شدند. سپس، محققان آنها را در چاپ جوهر افشان روی پنبه به کار بردند تا از آن برای درک بهبود کارایی استفاده از این ترکیبات استفاده شود. نتایج نشان می‌دهد که نانوذرات پلی کاتیونی (استایرن- بوتیل آکریلات- وینیل بنزیل تری متیل آمونیوم کلرید) (PSBV) ظرفیت رنگ بالایی را از خود نشان می‌دهند. نانوذرات دارای رنگ از ساختار کروی یکنواخت با اندازه متوسط در حدود ۹۰ نانومتر و پتانسیل سطحی بیش از ۳۰- میلی ولت برخوردار هستند.
اندازه‌گیری آزمایشگاهی و سیستم ثبت با دوربین با سرعت بالا نشان می‌دهد که نانوذرات حاوی رنگ پایداری خوب و عملکرد جت رضایت‌بخشی دارند. علاوه بر این، پس از چاپ جوهر افشان بر روی پارچه‌های پنبه‌ای، بازتاب به طور قابل توجهی با افزایش قدرت رنگ، در مقایسه با همان غلظت محلول رنگ، کاهش یافت. علاوه بر این، با توجه به واکنش بین نانوذرات و گروه‌های OH بر روی الیاف پنبه، الگوهای بادوامی به دست آمده است. به گفته محققان، کار آنها روشی بالقوه در تهیه و کاربرد نانوذرات رنگ/پلیمر در رنگ‌آمیزی منسوجات برای بهبود سازگاری با محیط زیست ارائه می‌کند.
