محققان دانشگاه فلیندرز با استفاده از رویکردی نوآورانه، جهش قابل توجهی در زمینه مراقبت از زخم برداشند. آنها با استفاده از جت پلاسمای آرگون، موفق شدند یک میکروجلبک سبزآبی موسوم به Spirulina maxima، را به پوشش‌های بسیار نازک زیست فعال تبدیل کنند.
تبدیل یک جلبک به زخم‌بند با کمک فناوری پلاسما
این پوشش‌ها نه تنها عفونت‌های باکتریایی را درمان می‌کنند، بلکه باعث بهبود سریع‌تر زخم می‌شوند و دارای خواص ضد التهابی قوی هستند. این امر به ویژه برای درمان زخم‌های مزمن، که اغلب به دلیل طولانی شدن زمان بهبودی با چالش‌هایی مواجه می‌شوند، امیدوارکننده است.
این رویکرد جدید می‌تواند خطر واکنش‌های سمی به نقره و سایر نانوذرات و افزایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی در برابر پوشش‌های تجاری رایج مورد استفاده در پانسمان زخم را کاهش دهد.
نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای در نشریه Small منتشر شده است. این یافته که پتنت آن نیز به ثبت رسیده است نشان می‌دهد که چگونه پلاسما می‌تواند این میکرواورگانیسم را به یک پوشش بسیار نازک تبدیل کرده و به تسریع درمان زخم کمک نماید.
دکتر وی خان تروونگ، از آزمایشگاه نانو مهندسی زیست پزشکی دانشگاه فلیندرز می‌گوید: «این روش جدید را می‌توان به راحتی در سایر انواع مواد طبیعی به کار برد. ما از فناوری پوشش پلاسما برای تبدیل هر نوع زیست توده به یک پوشش با کیفیت بالا می‌توانیم استفاده کنیم.»
این جلبک اغلب به عنوان مکمل پروتئین و برای درمان اختلالات پوستی مانند اگزما، پسوریازیس و سایر بیماری‌ها استفاده می‌شود.
سازمان جهانی بهداشت هشدار داده است که مقاومت ضد میکروبی یکی از مهمترین تهدیدهای سلامت عمومی بشر است که در قرن بیست و یکم با آن مواجه است. با مرگ نزدیک به ۵ میلیون نفر در سال ۲۰۱۹، پیش‌بینی می‌شود که اگر اقدامی انجام نشود، مقاومت آنتی‌بیوتیکی تا سال ۲۰۵۰ بیش از یک تریلیون دلار برای اقتصادهای جهان هزینه خواهد داشت.
تغییرات ژنتیکی متعدد در باکتری‌های رایج، مانند استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا، می‌تواند منجر به مقاوم شدن آنها در برابر آنتی‌بیوتیک‌های متعدد شود که به آنها «ابر میکروب‌ها» می‌گویند. این فناوری راه حل بهتری برای محصولات تجاری فعلی از جمله پوشش های نقره، طلا و مس ارائه می دهد و ابزار مهمی برای مبارزه با مقاومت آنتی‌بیوتیک است.
پروفسور واسیلوف می‌گوید: «این فناوری جدید می‌تواند استخراج و خالص‌سازی ترکیبات مفید از زیست توده را بدون نیاز به حلال‌های مضر و مصرف انرژی زیادی بهبود بخشد.»
ما اکنون در حال استفاده از راه‌هایی برای تجاری‌سازی این فناوری منحصربه‌فرد هستیم. در حال حاضر، هیچ پانسمان تجاری تجاری وجود ندارد که به طور همزمان با عفونت مقابله کرده و از عفونی‌شدن جلوگیری کند، التهاب را تعدیل کرده و التیام زخم را تحریک کند.
