یافته‌های اخیر محققان نشان می‌دهد که آنتی‌بادی‌ها در بدن انسان می‌توانند علیه پلی اتیلن گلیکول (PEG) نیز وارد عمل شوند، ماده‌ای که در لوازم آرایشی، مواد غذایی و دارو استفاده می‌شود. این آنتی‌بادی‌ها بر اثربخشی داروها می‌تواند تأثیر بگذارد. بنابراین نانوحامل‌های حاوی پلی‌اتیلن گلیکول به سرعت توسط سیستم ایمنی بدن شناسایی و دفع می‌شود.
شاید پلی‌اتیلن گلیکول برای تولید نانوحامل‌های دارویی مناسب نباشد!
ویروس به بدن حمله می‌کند و سیستم ایمنی انسان وارد عمل می‌شود. ماحصل این عمل، تولید آنتی‌بادی‌هایی است که با عفونت مبارزه می‌کنند. در همان زمان، حافظه ایمنی ایجاد می‌شود تا در صورت بروز عفونت جدید، آنتی‌بادی‌ها به سرعت در دسترس قرار گیرند. در کمال تعجب، این آنتی‌بادی‌ها همچنین می‌توانند علیه پلی اتیلن گلیکول (PEG)، مولکولی با ساختار نسبتاً ساده، تشکیل شوند. علاوه بر محصولات آرایشی، از کرم، عطر و لوسیون گرفته تا رژ لب، بیشتر محصولات این حوزه پلی اتیلن گلیکول دارند.
تیمی از محققان موسسه تحقیقات ماکس پلانک بررسی کرده‌اند که این آنتی‌بادی‌ها در حال حاضر چقدر در جامعه آلمان گسترده بوده و چگونه می‌توانند بر درمان‌های پزشکی با استفاده از نانوحامل‌ها تأثیر بگذارند. آنها نتایج کار خود را در Nanoscale Horizons منتشر کردند.
در طراحی دارو و نانوحامل، این ماده به‌عنوان نوعی پوشش استتار علیه سیستم ایمنی بدن عمل می‌کند، بنابراین زمان گردش یک ماده فعال دارویی را در خون افزایش می‌دهد.
سونجا مورسباخ از محققان این پروژه می‌گوید: «PEG برای پوشاندن حامل‌های دارویی در اندازه نانو استفاده می‌شود. به این ترتیب، محققان به زمان گردش طولانی‌تری برای کپسول‌های دارویی دست می‌یابند که اندازه آن تنها چند نانومتر است.»
در مطالعات خود، این تیم به رهبری مورسباخ و لندفستر بیش از ۵۰۰ نمونه خون از بیماران گرفته شده در سال ۲۰۱۹ را مورد بررسی قرار دادند. کاترینا لندفستر، مدیر بخش توضیح می‌دهد این آنتی‌بادی‌ها به پلی‌اتیلن گلیکول متصل شده و آنها را برای سیستم ایمنی بدن، هدف‌گذاری می‌کنند. در نتیجه نانوحامل‌ها پیش از این که بتوانند اثردرمانی خود را روی بدن بگذارند، توسط سیستم ایمنی بدن شناسایی شده و دفع می‌شوند. آنها در مطالعات آماری خود بر روی نمونه‌های خون دریافتند که آنتی بادی‌های PEG در ۸۳ درصد از نمونه‌های بررسی شده قابل تشخیص است.
غلظت آنتی‌بادی‌های PEG در خون با سن فرد مورد بررسی همبستگی دارد؛ هر چه فرد مسن‌تر باشد، آنتی‌بادی‌های PEG کمتری وجود دارد. مورسباخ می‌گوید: «در حال حاضر تصور می‌کنیم که این به دلیل استفاده فزاینده از PEG در حوزه‌های مختلف زندگی و تغییر سیستم ایمنی در سن است.»
در مطالعات بیشتر، محققان اکنون می‌خواهند دریابند که چگونه روش‌های درمانی آینده می‌توانند برای جبران کاهش استتار نانوحامل‌ها اصلاح شوند. مورسباخ گفت: «ممکن است لازم باشد که پلی‌اتیلن گلیکول را اصلاح کرد یا احتمالاً آن را کنار گذاشت.»
