یکی از اتفاقات جالب نمایشگاه نانو را باید بازدید دانشجویان خارجی از نمایشگاه دانست. آنها گروهی ۲۸ نفره از دانشجویان دختر دانشگاه الزهرا را تشکیل میدادند که به گفته ملیحه محمدی، کارشناس مسئول امور دانشجویان بینالملل دانشگاه الزهرا از کشورهای روسیه، افغانستان، پاکستان، سوریه و عراق حضور پیدا کردهاند.
سوغات نانویی دانشجویان خارجی از ایران
دانشجویان خارجی بازدیدکننده در رشتههای بیوتکنولوژی، طراحی لباس، مدیریت آموزشی، نانوتکنولوژی، میکروبیولوژی، نانوفیزیک، زبان فارسی، علوم تربیتی، مهندسی صنایع، هوش مصنوعی، مدیریت مالی و ادبیات زبان فارسی تحصیل میکنند و هر کدام دید متفاوتی نسبت به نمایشگاه دارند. همراهشان سالن طبقه اول خلیجفارس را طی کردم و عکسالعملشان را هنگام معرفی محصولات به تماشا نشستم. از چهره بیشترشان مشخص بود که اهل افغانستانند. به سراغ یکی از آنها رفتم که با لهجه بسیار روانی فارسی صحبت میکرد و حتی از نامش که صدیقه دیداری بود شک کردم که ایرانی باشد اما خود را دانشجوی افغانستانی دانشگاه الزهرا معرفی کرد که در رشته بیوتکنولوژی میکروبی تحصیل میکند. او که از کنجکاویهایش مشخص بود به این حوزه علاقه دارد، حوزه نانو را مرتبط با رشته تحصیلیاش میداند و میگوید: «دوره کارشناسیام را در افغانستان گذراندم و حالا ارشد را در ایران تحصیل میکنم.» او ایران را کشوری میداند که از نظر علم در منطقه حرف اول را میزند و بهتازگی هم در فناوری نانو پیشرفت زیادی داشته است. او در نخستین سال حضورش در ایران اولینباری است که از سوی دانشگاه برای بازدید نمایشگاه میآید و میگوید با اینکه تازه وارد نمایشگاه شدهام اما به نظر میرسد نمایشگاه خوبی است و قطعا تا انتهای نمایشگاه هم به همین ترتیب است. در ادامه با زینب شیخعلی از سوریه صحبت کردم که تسلط زیادی به زبان فارسی نداشت و در ابتدا از دوستش خواست همراهیاش کند اما تا حد امکان خودش پاسخ سوالاتم را داد. زینب دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی است و چهار سالی است برای تحصیل به ایران آمده است. با اینکه رشته تحصیلیاش ارتباطی با فناوری نانو ندارد اما از علاقهاش به این حوزه میگوید و بهویژه از یکی از غرفهها که دیدن کرده بود، به بخش داروهای گیاهی اشاره کرد که در فناوری نانو مورد استفاده قرار گرفته و برایش جالب بود. او عنوان میکند که در بازدید از این نمایشگاه با فرهنگ و تکنولوژی ایران آشنا میشویم. او میگوید که پیشتر اطلاعاتی از فناوری نانو نداشته اما حالا با پرسوجو از دوستانش و در بازدید از نمایشگاه به نانو علاقهمند شده و اطلاعاتی کسب کرده است. زینب تا پیش از بازدید از نمایشگاه نانو اطلاعی از فعالیت ایران در حوزه فناوری نانو نداشته و این نخستین باری است که درباره این فناوری میشنود و اطلاعاتی کسب میکند. در جمع دانشجویان خارجی دانشگاه الزهرا، سه دختر دیگر هم با چهره بور و چشمهای آبی حضور داشتند که مشخص بود دانشجوی روسی هستند. به هر غرفهای که سر میزدند، دانشجویان افغانستانی مشتاقتر نشان میدادند و همینطور به خاطر تسلط بیشتری که به زبان فارسی داشتند راحتتر میتوانستند ارتباط برقرار کنند اما دانشجویان روسی چهره بیتفاوتتری از خود نشان میدادند. معمولا کمی دورتر از بقیه میایستادند و مشخص بود خیلی علاقهای به گوش دادن به مباحث علمی ندارند. جلو رفتم و باب صحبت را با آنها باز کردم. فارسی را خیلی مسلط حرف نمیزدند به همین دلیل هم ترجیح دادم انگلیسی با آنها حرف بزنم. هر سه در رشته مترجمی تحصیل میکنند. یکی از آنها که به نظر کمسنوسالتر از دو نفر دیگر به نظر میرسید، اشاره میکرد با وجود اینکه این نمایشگاه را دوست دارم ولی چیزی از آن دستگیرم نشد و فهم آن برایم خیلی سخت بود. او اشاره میکند که استفاده از فناوری برایش کاربردی عام دارد به همین دلیل نمایشگاه در عین که برایش جالب بود اما قابل فهم نبود. دیگر دانشجوی روس که نامش لیزاست، اطلاع یافتن از علوم و بناوریهای مختلفی چون نانوتکنولوژی را بسیار جالب میداند اما خودش هرگز به این حوزه علاقهای نداشت است و همیشه علاقهاش در زمینه زبانشناسی و زبانهای مختلف بوده است. اما در عین حال تصور میکند آشنا شدن با این حوزهها نیز میتواند افق دید او را گسترش دهد. او ترجیح میدهد در نمایشگاهی حضور پیدا کند که مرتبط با رشته تحصیلیاش در دانشگاه باشد که میتواند دانش بیشتری به او منتقل کند. او عنوان میکند که از فعالیت ایران در حوزههای علمی مطلع بودم اما نمیدانستم در چه رشتههای پیشرفت کرده است و با بازدید از این نمایشگاه از دستاوردهای ایران مطلع شدم. سومین دانشجوی روسی که به زبان انگلیسی هم مسلطتر از دوستانش است هدفش از تحصیل در ایران را کار کردن بهعنوان مترجم بیان میکند. او از روسیه و فضای علمیاش میگوید که هیچ وقت جزء علایقش نبوده اما برایش جالب بوده است که میگوید هرگز برای حوزههای علمی ساخته نشدهام و درک این مباحث برایم دشوار است. او درباره بازدید از نمایشگاه نانوی ایران میگوید: «با تعجب به همه محصولات نگاه میکنم و با اینکه چیزی از آنها متوجه نمیشوم، میگویم اوه، چقدر جالب. اما چه هستند، چیزی متوجه نمیشوم.» او ایران را به شعر و ادبیات میشناسد و اینکه چنین کشوری تا این اندازه در حوزه فناوری و علم پیشرفته است باعث تعجبش شده است و اینکه چنین فناوریهای پیشرفتهای را در ایران میبیند برایش جای تعجب دارد. او از اینکه در نمایشگاهی غیرمرتبط با رشته تحصیلیاش حضور دارد ابراز خوشحالی میکند و معتقد است هر کسی باید در حد توان خود کسب دانش کند و از اینکه اینجاست خوشحال است. این گونه به نظر میرسید که دانشجویان خارجی با رشتههای غیر مرتبط نمیتوانند ارتباطی با این نمایشگاه برقرار کنند اما دستاوردهای نانویی محققان ایرانی آنقدر جذابیت داشت که نگاه آنها را نسبت به نانو تغییر دهد؛ محصولاتی که حتی باعث شگفتی بسیاری از آنها شده بود و حالا یکی از تجربه متفاوتشان در ایران است. خاطرات بازدید امروز آنها زمان برگشت به کشورشان میتواند نگاههای بسیاری را به توانمندی ایران و ایرانی تغییر دهد؛ همانگونه که نگاه خودشان در پایان بازدید از نمایشگاه تغییر کرده بود.