محققان با ترکیب سامانه کریسپر (CRISPR) و فناوری نانوحفره موفق به ارائه روشی برای تشخیص سریع و دقیق ویروس شدند. نتایج این پروژه می‌تواند گامی بلند در مسیر ساخت ادوات در نقطه مراقبت (POCT یا Point-of-care testing) باشد.
نانوحفره و کریسپر برای حل مشکل آبله میمونی استفاده شدند
سازمان بهداشت جهانی (WHO) فقط آزمایش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) مبتنی بر آزمایشگاه را برای MPOX توصیه می‌کند، ویروسی که با عنوان Monkeypox یا آبله میمون شناخته می‌شود.
این تیم در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا CRISPR را برای مقابله با چالش تسریع و ساده‌سازی تشخیص ویروسی به کار برد. محققان یک توالی ژنتیکی را با یک گزارشگر ترکیب کرده تا آبله میمونی را هدف قرار دهد. RNA CRISPR قابل برنامه‌ریزی را به هدف و آنزیم Cas12a متصل می‌کند. CRISPR و Cas12a گزارشگر را به قطعات کوچک تقسیم می‌کند تا بتوان با حسگرهای نانوحفره‌ای آن را تشخیص داد.
دانشمندان از تقویت پلیمراز نوترکیب (RPA) برای افزایش بهره فرآیند استفاده کردند و از این طریق دیگر نیاز به مقادیر زیاد انرژی و نیروی کار نبود، بنابراین روش PCR برای آزمایش POC مناسب باشد. این فرآیند در مدت زمان ۲۰ دقیقه جواب می‌دهد و حد تشخیص آن ۱۹ کپی برای سیستم واکنش ۵۰ میکرولیتری است. این میزان حد تشخیص بسیار کمتر از میزانی است که سازمان بهداشت جهانی تعیین کرده است.
احسان احمد، از محققان این پروژه می‌گوید: «۳۲ تا ۵۵ دقیقه طول می‌کشد تا بسته به بار ویروسی، هدف را تشخیص دهید.»
سازمان بهداشت جهانی ۴۰ دقیقه یا کمتر را برای انجام آزمون مناسب می‌داند. نیاز به آزمایش جدید MPOX طی ۱۸ ماه گذشته در آمریکا کاهش یافته است و به نظر می‌رسد که روند ابتلا به این بیماری در حال کاهش است. طبق گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، به صورت میانگین هفته‌ای یک بار بیمار جدیدی شناسایی می‌شود. در حالی که بحران MPOX کاهش یافته است، این فناوری برای سایر عوامل بیماری‌زا نیز قابل استفاده است.
