پژوهشگران نانوذرات پلیمری ساختند که می‌تواند به سلول‌های ایمنی بدن سیگنال‌هایی برای حمله به تومور سرطانی دهد.
حمله پارتیزانی سلول‌های ایمنی بدن به تومور سرطانی با یک محرک نانویی
روش درمانی جدید مبتنی بر نانوذرات توسط محققان مرکز پزشکی سوث‌وسترن در دانشگاه تگزاس (UTSW) توسعه یافته است که با استفاده از آن می‌توان سیستم ایمنی موش‌ها را برعلیه تومور سرطانی تحریک کرد. این روش روی مدل‌های موش با موفقیت آزمایش شده است.
در دو دهه گذشته، بسیاری از محققان روی نقش سیستم ایمنی بدن در مبارزه با سرطان کار کرده‌اند و در این مسیر چندین داروی نیز توسعه یافته که می‌تواند سیستم ایمنی را برضد تومور تحریک کند و این داروها توسط سازمان غذا و داروی آمریکا مجوز نیز دریافت کرده‌اند.
با این حال، این روش‌های درمانی تا حد زیادی در دسته ای به نام مهار کننده‌های بازرسی قرار می‌گیرند، که مانع از فعالیت پروتئین‌هایی می‌شود که از حمله سلول‌های ایمنی به سلول‌های سرطانی جلوگیری می‌کنند. فقط حدود ۲۰-۳۰ ٪ از بیماران سرطانی به این روش‌های درمانی پاسخ می‌دهند.
این درحالی است که این روش جدید مبتنی بر نانوذرات، مولکول شناخته شده‌ای موسوم به محرک ژن‌های اینترفرون (Sting) را فعال می کند، مولکولی که به یک سیگنال مولکولی به نام cGAMP پاسخ می‌دهد. هنگامی که سلول‌ها عفونت یا سلول سرطان را پیدا می‌کنند، این ترکیب در بدن تولید می‌شود و سیگنال‌های cGAMP سلول‌های ایمنی بدن را برای مقابله فرامی‌خوانند.
فناوری STING چیز جدیدی نیست اما اثربخشی آن چندان زیاد نیست. در سال ۲۰۱۷، محققان UTSW به سرپرستی پروفسور جینمینگ گائو کشف کردند که نانوذرات پلیمری که آن‌ها طراحی کرده‌اند، به نام PC7A ، STING راتوسط CGAMP فعال می‌کنند.
این گروه تحقیقاتی آزمایش‌هایی را روی این نانوذرات انجام دادند که نشان می‌دهد این نانوذرات موجب تحریک cGAMP در دوره طولانی مدت می‌شود.
آزمایش در مدل‌های موش مبتلا به سرطان‌های مختلف نشان داد که این راهبرد ابعاد تومورها را به طور مؤثر کاهش می‌دهد و حتی در برخی موش‌ها بیماری درمان نیز می‌شود. یکی از مزیت‌های این فناوری جلوگیری از متاستاز یا گسترش تومورهای سرطانی است. گائو از محققان این پروژه گفت: «درمان با این نانوذرات همچنین برای انواع تومورهای سرد که معمولاً به مهارکننده‌های بازرسی پاسخ نمی‌دهند، اثربخش است.»
