محققان چینی و انگلیسی توانستند تک‌بلورهای نقره را در مقیاس وسیع، درون آب و در دمای اتاق، در حضور نانولوله‌های کربنی کربوکسیل‌دار و بدون اضافه نمودن هرگونه عامل احیا‌کننده مانند، میکروویو، امواج صوتی، و یا تابش‌های دیگر سنتز نمایند.
جداسازی ساده طلا و نقره از آب با نانولوله‌های کربنی
محققان چینی و انگلیسی توانستند تک‌بلورهای نقره را در مقیاس وسیع، درون آب و در دمای اتاق سنتز نمایند. این اتفاق در حضور نانولوله‌های کربنی کربوکسیل‌دار و بدون اضافه نمودن هرگونه عامل احیا‌کننده اضافی، میکروویو، امواج صوتی، و یا تابش‌های دیگر صورت پذیرفت.
این محققان روش بسیار ساده نانوکربنی را برای سنتز نانوهیبریدهای نانولوله کربنی/نقره در دمای اتاق توسعه داده‌اند. این فرایند می‌تواند در کاتالیست و زیست‌شناسی شیمیایی مفید واقع شوند. حتی می‌توان از این روش برای استخراج نقره و طلا از پساب‌ها استفاده نمود.
پروفسور چائو گائو می‌گوید:«نانوکربن‌ها در تماس با پساب‌ها، آنها را به طلا/نقره تبدیل می‌کنند. بنایراین از این مواد می‌توان در مهندسی محیط زیست و زمینه‌های مرتبط استفاده نمود».
در تحقیقات جدید یافته‌های زیر به دست آمده است:
در این روش از هیچ عامل احیا کننده دیگری استفاده نشده و فقط نیترات نقره به همراه نانولوله کربنی به کار رفته‌اند، بنابراین می‌توان این روش را نانوکربن نامید.
نانوبلورهای نقره تولیدی به سطح نانولوله کربنی متصل شده، منجر به تولید هیبرید نقره/نانولوله می‌شوند.
می‌توان بازده تولید بلورهای نقره را با وارد نمودن پلیمر پلی آکریلیک اسید در نانولوله‌های کربنی بهبود بخشید. بدین ترتیب می‌توان با کنترل دانسیته پلیمر وارد شده، اندازه نانوبلورهای نقره را بین ۲ الی ۱۰ نانومتر کنترل کرد.
بازده تولید نقره با استفاده از نانولوله‌های کربنی تک‌دیواره و دودیواره بیشتر از نانولوله‌های کربنی چنددیواره است.
نانوهیبریدهای نقره/ نانولوله کربنی را می‌توان به آسانی در مقیاس بزرگ و با قابلیت تولید مجدد ایجاد نمود.
با این روش تک‌بلورهای طلا نیز قابل تولید هستند.
آزمایش‌های دقیق‌تر نشان می‌دهد، می‌توان این روش را در مورد نانولوله‌های کربنی تک‌دیواره، دودیواره، چنددیواره و نانولوله‌های کربنی پلیمردار به کار برد. اندازه نانوذرات را می‌توان از ۲ تا ۲۰ نانومتر کنترل نمود. میزان فلز رسوب کرده روی نانولوله معادل ۸۲ درصد وزنی است. همچنین با این روش امکان تولید نانوهیبریدهای نقره/نانولوله کربنی در مقیاس وسیع (۱۰ گرم یا بیشتر) بدون کاهش بازده و کیفیت محصول وجود دارد و با این روش تک‌بلورهای طلا نیز قابل تولیدند.
به لطف قابلیت این روش در تولید نانوهیبریدهای نقره/نانولوله کربنی در مقیاس وسیع و با قابلیت تولید مجدد و کنترل‌پذیری خوب، امکان استفاده‌های وسیع کاربردی از این نانوذرات در زمینه‌هایی مانند کاتالیزورها، مهندسی محیط زیست و زیست‌شناسی شیمیایی به وجود می‌آید.
بنا به گفته گائو، محققان این گروه در حال بررسی استفاده از نانوکربن‌های دیگر برای تولید بلور فلزات نجیب، سازوکار این روش و به‌کارگیری محصول به‌دست‌آمده در کاتالیزورها یا دیگر زمینه‌ها هستند. این گروه، هیبریدهای نقاط کوانتومی/نانولوله‌های کربنی (مقاله: نانولوله‌های کربنی دارای چندین گروه آمینی و کاربرد آنها در اتصال به نقاط کوانتومی و نانوذرات مغناطیسی)، و نانولوله‌های مغناطیسی را نیز سنتز نموده و از این نانولوله‌های کربنی مغناطیسی برای دستکاری سلول‌ها در یک میدان مغناطیسی بکار برده‌اند (مقاله: نانولوله‌های کربنی مغناطیسی: سنتز به وسیله خودآرایی الکتروستاتیک و کاربرد آن در دستکاری زیستی).
این محققان نتایج کار خود را در مجله Nanotechnology منتشر کرده‌اند.
