ردیابی دقیق سلول‌های سرطانی

یکی از مزایای استفاده از نانوذرات بعنوان ابزارهای رسانش در کاربردهای درمانی و عوامل‌ تصویربردار، توانایی اتصال انواع زیادی از مولکول‌های تومور هدف به سطح این نانوذرات می‌باشد. معمولاً این مولکول‌ها سطح سلول‌های دریافت‌کننده را هدف قرار می‌دهند و سلول‌های تومور به خوبی شناسایی می‌شوند، ولی با این وجود در بعضی مواقع سلول‌های سالم هم مورد هدف قرار می‌گیرد. هنوز استفاده از این نوع رویکرد در رسانش داروهای قوی می‌تواند سلول‌های سالم را هم از بین ببرد.

یکی از مزایای استفاده از نانوذرات به عنوان ابزار دارورسانی و عوامل‌ تصویربردار، توانایی اتصال به انواع مختلفی از مولکول‌های سرطانی است. معمولاً این مولکول‌ها سطح سلول‌های دریافت‌کننده را هدف قرار داده و سلول‌های تومور را به خوبی شناسایی کنند، ولی در بعضی مواقع سلول‌های سالم هم مورد هدف قرار می‌گیرند. استفاده از این راهکار در رسانش داروهای قوی ممکن است سلول‌های سالم را هم از بین ببرد.
محققان برای غلبه بر مشکل هدف‌یابی صحیح تومور، تصمیم گرفتند از این واقعیت استفاده کنند که معمولاً مولکول های هدف یاب، بیشتر به سلول های سرطانی متصل می شوند تا سلول های سالم. محققان توانستند با هدف قرار دادن همزمان دو گیرنده با به‌کار بردن دو مولکول هدف‌یاب در یک نانوذره، به‌طور کامل سلول‌های غیرهدف را در هنگام رسانش داروی doxorubicin از سلول‌های تومور جدا کنند.
این محققان نانوذرات متصل به doxorubicin را همراه با اسید فولیک و آنتی‌بادی مونوکلونال تولید کردند، که به گیرنده عامل رشد پوست (EGFR) متصل می‌شود. بسیاری از انواع سلول‌های سرطانی با اسید فولیک و EGFR، شناسایی می‌شوند. محققان برای تعیین سهم بهینه مولکول‌های هدف‌یاب، رشته‌هایی از نانوذرات با تعداد آنتی‌بادی‌ ثابت ومقادیر فولیک‌ اسید متفاوت تولید کردند. همچنین آنها نانوذرات هدف‌یاب یکسانی فقط با اسید فولیک و یا آنتی‌بادی EGFR تولید کردند.
هدایت این نانوذرات به سمت سلول‌های تومور در محیط کشت آزمایشگاه انجام شد. طبق انتظار، نانوذرات هدف‌یاب منفرد علاوه بر از بین بردن سلول‌های تومور، درصدی از سلول‌های سالم را هم کشتند. در مقابل نانوذرات دوتایی در بدترین حالت، کمترین ضرر را برای سلول‌های سالم، و بیشترین خاصیت سمی را برای سلول‌های تومور داشتند. محققان فرمول بهینه‌ای را که شامل سه‌آنتی‌بادی مونوکلونال و به‌طور متوسط ۲۰۰ مولکول اسید فولیک برای هر نانوذره است، تعیین کردند.
جزئیات این تحقیق در مقاله‌ای با عنوانِ
” A dual ligand approach for enhancing ”targeting selectivity of therapeutic nanocarriers
در مجله Controlled Release منتشر شده است.