استفاده از نانوالماس‌ها در کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا

یکی از چالش‌های موجود در کروماتوگرافی، توسعه ویژگی‌های ستون کروماتوگرافی
برای انجام جداسازی بهتر و با انتخابگری بالاتر بوده است.

فازهای ساکن مختلفی مورد استفاده قرار گرفته‌اند، اما تنها معدودی از آنها
نیازمندی‌های لازم را از جهت پایداری شیمیایی و مکانیکی را برآورده کرده‌اند.

الماس‌ها ماده ایده‌آلی برای پر کردن ستون می‌باشند، چرا که پایداری بسیار
بالایی داشته و در نتیجه می‌توانند در دماها و فشارهای بالا و در حضور
اسیدها و بازهای قوی، و حلال‌های آلی قوی مورد استفاده قرار بگیرند.

نسترنکو توضیح می‌دهد: «با این حال الماس طبیعی بسیار گران بوده و ذرات
الماس مصنوعی کوچک‌تر از آنی هستند که در این ستون‌ها مورد استفاده قرار
بگیرند».

برای حل مشکل هزینه و اندازه ذرات، نسترنکو یک فناوری پخت توسعه داده است
که او را قادر می‌سازد نانوالماس‌های مناسب HPLC را به دست آورد. او از
طریق پخت نانوالماس‌ها در فشار ۱۲۰۰۰ مگاپاسکال و دمای ۱۲۰۰ درجه سانتی‌گراد،
ذرات الماس متخلخل چندبلوری را در ابعاد میکرومتری تولید کرد.

پل حداد از مرکز استرالیایی تحقیق درباره علوم جداسازی در تاسمانی می‌گوید:
«این مواد گروه جدید و جالبی از فازهای ساکن هستند، زیرا در عین حالی که
ویژگی‌های اصلی الماس را حفظ کرده‌اند، برهمکنش‌های بسیار جالبی با ماده
مورد تجزیه نشان می‌دهند».

حداد پیش‌بینی می‌کند که چالش عمده بر سر راه توسعه این مواد کنترل سنتز
ذرات مناسب خواهد بود به نحوی که کارآیی ستون تا حد ستون‌های معمولی همچون
سیلیکا افزایش یابد.