اندازه‌گیری دما در مقیاس نانو

یکی از مسائلی که دانشمندان فناوری نانو با آن مواجه هستند، اندازه‌گیری دقیق دماست. از زمانی که گالیله در سال ۱۹۵۳ دماسنج آبی اولیه خود را ابداع کرد، اندازه‌گیری دقیق دما یکی از زمینه‌های تحقیقاتی چالش‌برانگیز بوده و زمینه‌ای با عنوان فناوری حسگری دمایی را ایجاد کرده است.

یکی از مسائلی که دانشمندان فناوری نانو با آن مواجه هستند، اندازه‌گیری
دقیق دماست.

از زمانی که گالیله در سال ۱۹۵۳ دماسنج آبی اولیه خود را ابداع کرد، اندازه‌گیری
دقیق دما یکی از زمینه‌های تحقیقاتی چالش‌برانگیز بوده و زمینه‌ای با عنوان
فناوری حسگری دمایی را ایجاد کرده است.

حال که فناوری به مقیاس نانو رسیده است، گرادیان دمایی در حوزه‌های همچون
ترموالکتریسیته، نانوسیالات، طراحی تراشه‌های رایانه، یا درمان حرارتی سرطان
اهمیت به سزایی یافته است.

در حال حاضر هیچ روش تثبیت‌شده‌ای برای اندازه‌گیری گرادیان دمایی در مقیاس
نانو وجود ندارد.

بسیاری از روش‌های موجود همان روش‌های قدیمی هستند که در آنها دماسنج را وارد
یک نمونه کرده و دما را از این طریق اندازه می‌گیرند. فیلم‌های بلور مایعی که
در اثر دما تغییر رنگ می‌دهند نیز حداقل قطر میکرومتری داشته و دارای ابعاد
جانبی می‌باشند.

یک مقاله مروری که اخیراً منتشر شده است، این مسائل را مورد بررسی قرار داده و
چشم‌اندازی از پیشرفت‌های فعلی و آینده فناوری‌های اندازه‌گیری دما در مقیاس
نانو ارائه می‌دهد.