استفاده از نانولوله‌های کربنی برای دارورسانی به سلولهای سرطانی

دانشمندان اخیرا از ساخت نانولوله‌های کربنی بعنوان سیستم حامل دارورسان خبر می‌دهند که قادر است محدودیتهای توسعه داروهای ضدسرطان مبتنی بر پلاتین را از بین ببرد. این داروها شامل سیس‌پلاتین، کاربوپلاتین و اوگزالی‌پلاتین می‌باشند که در درمان سرطان کاربرد وسیعی دارند.

دانشمندان اخیرا از ساخت نانولوله‌های
کربنی بعنوان سیستم حامل دارورسان خبر می‌دهند که قادر است محدودیتهای
توسعه داروهای ضدسرطان مبتنی بر پلاتین را از بین ببرد.

این داروها شامل سیس‌پلاتین، کاربوپلاتین و اوگزالی‌پلاتین می‌باشند که در
درمان سرطان کاربرد وسیعی دارند. داروهای مذکور در بدن بتدریج فعالیت خود
را از دست می‌دهند و قبل از رسیدن به تومور از بین می‌روند.

محققین موسسه فناوری ماساچوست و دانشگاه استنفورد جهت رفع مشکل این داروها
طی یک مطالعه با هم مشارکت کرده‌اند. راه حل آنها جهت این منظور ساخت سیستم
انتقال مبتنی بر نانولوله‌های کربنی می‌باشد تا در نهایت بتوانند ترکیبات
پلاتینی را از موانع بیوشیمیایی بدن عبور داده و به تومورها برسانند.

با رسیدن دارو به درون تومور، دارو از فرم غیرفعال به فرم فعال تبدیل می‌شود.
در این روش ترکیبات پلاتینی به نانولوله‌های کربنی تک‌دیواره متصل شدند.
این نانولوله‌ها ناقلهای موثری برای ترکیبات پلاتینی بوده و در محل مناسب
داروی فعال را آزاد می‌سازند.

در یکی از آزمایشات انجام شده در محیط کشت سلولی، نانولوله‌های کربنی
توانستند غلظتی ۸-۶ برابر از دارو در درون سلول نسبت به تجویز معمولی آن
ایجاد کنند. این نانولوله‌‌ها قابلیت این را دارند که سایر داروها را نیز
به درون سلول هدایت کنند. این نکته با انتقال همزمان داروی پلاتینی و رنگ
فلورسانت به درون سلول سرطانی نشان داده شده است.

نتایج این مطالعه در شماره ۱۱ جولای مجله Journal of the American Chemical
Society منتشر شده است.