با ترکیب کردن یک ماتریکس آلی با خوشه‌های فلزی که نور را جذب می‌کنند، می‌توان یک ذره کامپوزیتی ساخت که مجموعه‌ای از خواص بی‌نظیر دارد و نمونه آن تا به‌حال در طبیعت دیده نشده‌است. این ذره نانوکامپوزیتی را می‌توان به‌سلول‌های سرطانی متصل کرد و سپس با یک لیزر سلول‌های هدف گرفته شده را تخریب کرد.
از بین بردن سلول‌های سرطانی با کمک یک نانوکامپوزیت و اشعه لیزر
| با ترکیب کردن یک ماتریکس آلی با خوشه‌های فلزی که نور را جذب می‌کنند، می‌توان یک ذره کامپوزیتی ساخت که مجموعه‌ای از خواص بی‌نظیر دارد و نمونه آن تا به‌حال در طبیعت دیده نشده‌است. این ذره نانوکامپوزیتی را می‌توان به‌سلول‌های سرطانی متصل کرد و سپس با یک لیزر سلول‌های هدف گرفته شده را تخریب کرد. |
| این کار تحقیقاتی که در کنفرانس ۲۰۰۷ نانوتک NSTI ارائه شد، توسط محققانی از مرکز نانوبیوتکنولوژی، سازمان طب پرتوافشانی، مؤسسه سرطان پارک روزول و دانشگاه میشیگان، همه در آمریکا، انجام شده‌است. آنها یک ماتریکس نانوکامپوزیت درخت‌سان (DNC: Dendrimer NonoComposite) شامل خوشه‌های نقره، تولید و تعیین مشخصات کردند و از آن برای هدف‌گیری و تخریب سلول‌های سرطانی Melanoma استفاده کردند. نانوادوات کامپوزیتی (CNDs) یک طبقه نوظهور از مواد نانوذره‌ای هیبریدی هستند، که از پلیمرهای مبتنی بر درخت‌سان مانند پلی (آمیدوآمین) (PAMAMS) ساخته می‌شوند. برای تجسم این وسیله، یکی از این محققان می‌گوید: «یک تاج خروس نانومقیاس، چگال ولی نرم را تصور کنید که خوشه‌های مواد معدنی از قبیل نقره می‌توانند در داخل آن به‌دام بیفتند. این وسیله تاج خروسی CND می‌تواند در ابعاد مختلف ساخته شود، بارهای الکتریکی مختلف را حمل کند و مواد مختلف را کپسوله کند. این طرح، نسبت به‌ادوات کوچک مرسومی که برای داخل بدن ساخته شده‌اند، دارای انتخاب گسترده‌تر در اندازه، عملکرد سطحی بهتر و صرفه اقتصادی بهتر است. این ادوات مستقیماً به‌سطح سلول سرطانی متصل می‌شوند». یک لیزر می‌تواند برای کشتن سلول‌ها مورد استقاده قرار گیرد ولی این وسیله پرخطر است زیرا لیزرهای پرتوان به‌سلول‌های سالم نیز صدمات زیادی می‌زنند و لیزرهای کم توان، انرژی کافی برای کشتن سلول‌ها را ندارند. با برچسب زنی سلول‌ها به‌وسیله CNDs ها، جذب نور می‌تواند به‌صورت انتخابی و موضعی در جایی که نانوادوات کامپوزیتی هستند، افزایش یابد. تاباندن نور لیزر به‌مخلوطی از سلول‌های برچسب‌دار و بدون برچسب، باعث ایجاد حباب‌های ریزی می‌شود که به‌سلول‌های برچسب‌دار صدمه زده و آنها را تخریب می‌کنند، ولی سلول‌های بدون برچسب بدون تأثیر باقی می‌مانند. این فناوری به‌عنوان یک درمان جایگزین برای بیماران سرطانی، نوید بخش است. طبق گفته این محققان، این نانوکامپوزیت درخت‌سان، یک سکوی چند عملکردی است، زیرا می‌تواند چندین عامل را با خود حمل کند و سطح بیرونی مناسبی دارد که می‌تواند برای تحویل این عامل‌ها به‌یک بافت یا اندام ویژه برنامه‌ریزی شود. |
