ابداع روشی برای کنترل حرکت نانوگوی‌ها در مایعات

گروهی از دانشمندان انگلیسی با همکاری جمعی از فیزیکدانان ایرانی طی یک طرح تحقیقاتی به سرپرستی رامین گلستانیان، توانستند گوی‌های خود پیشرانی از جنس پلی استر و به اندازه یک رشته تار موی انسان بسازند که بسیار سریع به اطراف حرکت می‌کنند.

گروهی از دانشمندان انگلیسی با همکاری جمعی از فیزیکدانان ایرانی طی یک طرح
تحقیقاتی به سرپرستی رامین گلستانیان، توانستند گوی‌های خود پیشرانی از جنس
پلی استر و به اندازه یک رشته تار موی انسان بسازند که بسیار سریع به اطراف
حرکت می‌کنند.

هدف آنان از این کار در نهایت دستیابی به نانو شناورهای خود پیشرانی است که
بتوانند در مجراهای بسیار باریک (از قبیل آنچه در سیستم گردش خون وجود دارد)
حرکت نماید.

در این آزمایش آنها قبل از قرار دادن گوی‌ها در محلول آب و پروکسید هیدروژن،
یک طرف آنها را با لایه نازکی از کاتالیزور پلاتین (که موجب شکستن پیوند
پرکسید هیدروژن به اکسیژن و آب می‌شود) روکش کردند.

 

میکروکره‌های پلاتین دار (ردیف
پائین) مسافت بیشتری نسبت به کره‌های دیگر طی می‌کنند.
این گوی‌های پلی استری کوچک به طور طبیعی به واسطه ارتعاش اتم‌ها و مولکول
ها، حرکتی تصادفی (براونی) دارند.

این محققان دریافتند که اگرچه این گوی‌های روکش دار در فواصل زیاد مسیرهای
مختلفی را طی می‌کنند، اما در فاصله‌های کوتاه حرکت آنها تقریبا جهت مشخصی
دارد. مسیر آنها به صورت پله‌های تصادفی بودکه به غلظت پرکسید هیدروژن
بستگی داشت به طوریکه هرچه این غلظت بیشتر بود، فاصله طی شده هم بزرگتر می‌شد.

البته دانشمندان باید راهی را برای کنترل حرکت این گوی‌ها در یک جهت مشخص
بیابند و استفاده از واکنش‌های کاتالیزوری شیمیایی می‌تواند روش مفیدی برای
حرکت اجسام میکروسکوپی در مایعات باشد.