نانولولههای کربنی میتوانند بهترین بلوک سازنده دستگاههای الکترونیکی آینده باشند؛ اما برای استفاده از خواص منحصربهفرد آنها، ابتدا باید راهی برای اتصال آنها به دنیای خارج یافت.
معرفی یک پروژه تحقیقاتی در زمینه ایجاد اتصالات الکترونیکی نانولولههای کربنی
پس ازکشف نانولولههای کربنی در دهه۱۹۹۰، انتظار میرفت که کاربردهای نویدبخش
فراوان آنها (از جمله رایانههای فوق سریع) بتواند دنیای کنونی را متحول
نماید؛ اما با وجود ساخت استوانههای گرافیتی بسیار ریز و نانولولههای
کربنی بسیار کوچک که بعضا ً ضخامت جداره آنها به یک اتم میرسد، هنوز هیچ
روش استانداردی برای ایجاد اتصال الکتریکی بین این نانولولههای کربنی و
دستگاههای بزرگ و پیچیده خارجی ابداع نشدهاست.
نانولولههای کربنی میتوانند بهترین بلوک سازنده دستگاههای الکترونیکی
آینده باشند؛ اما برای استفاده از خواص منحصربهفرد آنها، ابتدا باید راهی
برای اتصال آنها به دنیای خارج یافت.
گروهی از محققان دانشگاه تگزاس طی یک پروژه تحقیقاتی سهساله که با استفاده
از تسهیلات سرمایهگذاری۲۵۰هزار دلاری NBIT انجام میشود، در نظر دارند
برای نخستین بار روش استانداری برای استفاده از تمام قابلیتهای نانولولههای
کربنی (خصوصا ً اتصالات الکتریکی فلزی گسترده لازم جهت کاربرد آنها در
فناوریها ی نوین) بیابند.
یکی از دلایل توجه به نانولولههای کربنی،
قابلیت آنها در انتقال جریان الکتریکی بدون اتلاف گرمایی زیاد است و همانطور
که میدانیم، اتلاف گرمایی یکی مهمترین آفتهای صنعت نیمهرساناها به
شمار میآید؛ چرا که گرما بر ویژگیهای تراشههای سیلیکونی تأثیر منفی
داشته و بهشدت آن را کاهش میدهد.
