نتایج حاصل از مطالعات جدید سم‌شناسی روی نانوشاخ‌های کربنی

نتایج حاصل از یک تیم تحقیقاتی از آزمایشگاه ملی Oak Ridge و دانشگاه تنسی حاکی از آن است که می‌توان از نانوشاخ‌های کربنی تک‌جداره به خوبی در دارورسانی و کاربردهای تجاری دیگر استفاده کرد.

نتایج حاصل از یک تیم تحقیقاتی از آزمایشگاه ملی Oak Ridge و دانشگاه تنسی
حاکی از آن است که می‌توان از نانوشاخ‌های کربنی تک‌جداره به خوبی در
دارورسانی و کاربردهای تجاری دیگر استفاده کرد.

در مقاله منتشر شده در مجله Nanotoxicology آورده شده است که هیچ نوع سمیت
ریوی برای نانوشاخ‌های کربنی تک‌جداره مشاهده نشده است. این یافته‌ها با
نتایج چندین مطالعه که در زمینه اثر نانولوله‌های کربنی تک‌جداره روی موش‌ها
انجام شده است، در تضاد است.

برین وی از بخش علوم زیستی آزمایشگاه ملی Oak Ridge می‌گوید: «ما فکر می‌کنیم
تفاوت موجود به دلیل فقدان آلاینده‌های فلزی است که در نانولوله‌های کربنی
وجود داشته و در نانوشاخ‌های کربنی وجود ندارند. با این حال عوامل دیگری
نیز دخیل می‌باشند».

نانوشاخ‌ها ساختارهای لوله‌ای کوتاه و شاخ‌مانندی هستند که دارای انتهای
مخروطی شکل می‌باشند. نانوشاخ‌های منفرد تمایل دارند که کتار هم جمع شده و
ساختارهای ستاره‌مانندی با قطر ۵۰ تا ۱۰۰ نانومتر را تشکیل دهند که در آن
انتهای مخروطی نانوشاخ‌ها به سمت بیرون قرار دارند.

نکته اصلی این است که می‌توان نانوشاخ‌ها را از طریق سایش لیزری کربن خالص
و بدون استفاده از کاتالیزورهای فلزات واسطه تولید نمود. محققان فکر می‌کنند
که ممکن است آلودگی‌های فلزی علت اصلی پاسخ‌های التهابی باشد که در مطالعات
سیستم تنفسی با استفاده از نانولوله‌های کربنی تک‌جداره مشاهده شده است.

علاوه بر قابلیت نانوشاخ‌ها در کاربردهای مربوط به دارورسانی، محققان بر
این باورند که می‌توان از این نانوساختارها در ذخیره‌سازی هیدروژن برای پیل
سوختی بهره برد. نویسندگان مقاله مزبور معتقدند نانوشاخ‌ها زودتر از
نانولوله‌های کربنی به کاربردهای تجاری خواهند رسید، چرا که تولید آنها
آسان تر بوده و احتمال مضر بودن آنها نیز پایین است.