روش جدیدی در درمان سرطان

روش جدیدی توسط محققان دانشگاه رایس در هیوستون ابداع شده است که در آن سرطان بوسیله تابش اشعه و به کمک نانولوله‌های کربنی درمان می‌شود. نانولوله‌های کربنی با قرارگیری در میدان امواج رادیویی از خود گرما آزاد می‌سازند. در صورتی که این ذرات درون تومورها قرار گیرند این اثر گرمایی آنها باعث تخریب سلولهای سرطانی می‌شود و در غیاب این نانوذرات، امواج رادیویی بدون هیچ‌گونه ضرری از بدن عبور می‌کنند.

درمان هدفمند سرطان، انتقال هدفمند یک عامل ضدسرطان (گرما، اشعه، دارو و یا آنتی‌بادی)
به طور مستقیم به سلولهای سرطانی می‌باشد تا اینگونه با وارد کردن حداقل آسیب به
سلولهای طبیعی، سلولهای سرطانی را بتوان از بین برد.

روش جدیدی توسط محققان دانشگاه رایس در هیوستون ابداع شده است که در آن سرطان
بوسیله تابش اشعه و به کمک نانولوله‌های کربنی درمان می‌شود. نانولوله‌های کربنی با
قرارگیری در میدان امواج رادیویی از خود گرما آزاد می‌سازند. در صورتی که این ذرات
درون تومورها قرار گیرند این اثر گرمایی آنها باعث تخریب سلولهای سرطانی می‌شود و
در غیاب این نانوذرات، امواج رادیویی بدون هیچ‌گونه ضرری از بدن عبور می‌کنند.

در مطالعات تجربی، محققان محلولی از نانولوله‌های کربنی تک‌جداره مستقیما به
تومورهای کبدی چهار خرگوش تزریق کردند و آنها را در برابر تابش امواج رادیویی با
تواتر ۵۶/۱۳ مگاهرتز به مدت دو دقیقه قرار دادند. نتیجه بدست آمده تخریب کامل
تومورها بود.

اگرچه در طی این بررسی عارضه جانبی مشاهده نشد با این حال برخی از بافتهای سالم
کبدی تا فاصله ۵-۲ میلی‌متری از تومورها دچار تخریب گرمایی شده بودند که بخاطر نشت
نانولوله‌های کربنی به اطراف بود. در نمونه‌های کنترل که در آنها فقط از تابش امواج
رادیویی و یا نانولوله‌ها استفاده شده بود هیچ تغییری مشاهده نگردید.

به گفته یکی از محققان،‌ در این مدل از سرطان کبد نتایج امیدوارکننده و در بعضی
مواقع هیجان‌انگیز بوده است. گام بعدی این افراد یافتن راههایی برای هدف قرار دادن
دقیق سلولهای سرطانی بوسیله نانولوله‌ها است بدون اینکه وارد بافتهای سالم شوند.

در حال حاضر این تحقیق ادامه دارد و در این مرحله نانولوله‌ها به آنتی‌بادیها و
سایر سلولهای هدف‌گیرنده متصل می‌شوند تا نانولوله‌ها صرفا وارد سلولهای سرطانی
شوند. از آنجا که امواج رادیویی به مناطق عمقی بدن نیز نفوذ می‌کنند با ورود
اختصاصی نانولوله‌ها به درون سلولهای سرطانی امکان گرم کردن نانولوله‌ها در هر جای
بدن ممکن خواهد بود.