نانوسلول‌های خورشیدی آینده

نانوپولک‌ها مواد جدیدی هستند که ممکن است فرایند تبدیل انرژی خورشیدی به
الکتریسیته را متحول کنند. چنانچه این اتفاق بیفتد حتی خانه‌های معمولی نیز
می‌توانند از انرژی الکتریسیته خورشیدی بهره‌مند شوند و به‌تدریج در هزینه‌ها
صرفه‌جویی می‌گردد.

اگر سلول‌های خورشیدی پژوهشگری (به نام مارتین آگسن) ـ همان‌طور که پیش‌بینی
شده‌است‌ ـ پدیدار شود، هم اقتصاد و هم محیط زیست از این تحقیق سود خواهند
برد. به‌دلیل دشواری تبدیل انرژی خورشیدی به الکتریسیته، هم‌اکنون کمتر از
یک درصد از الکتریسیته در جهان از انرژی خورشیدی به ‌دست می‌آید، اما کشف
مارتین آگسن‌ ‌ـ که هنگام فعالیت وی بر روی رساله دکتری‌اش صورت پذیرفت‌ و
توجه جهانیان را به خود جلب کرد ـ می‌تواند گام بزرگی در بهره‌برداری از
انرژی خورشیدی باشد.

مارتین آگسن ‌ـ دارای مدرک دکتری تخصصی از مرکز نانوساینس و موسسه نیلز
بوهر در دانشگاه کپنهاگ‌ می‌باشد ‌ـ می‌گوید: “ما بر این باوریم که
نانوپولک‌ها توانایی تبدیل حداکثر ۳۰ درصد از انرژی خورشیدی به الکتریسیته
را دارند و این دو برابر مقداری است که ما اکنون قادر به تبدیل آن هستیم. ”

مارتین می‌گوید: “من یک ساختار بلوری کامل را کشف کردم که پدیده بسیار
نادری است. در هنگام کامل‌‌ شدن ساختار بلوری ما توانستیم ببینیم که این
بلور همه نور را جذب می‌کند. این ساختار می‌تواند یک سلول خورشیدی کامل
باشد. ”

مارتین آگسن، رئیس شرکت سان‌فلک(SunFlake) توسعه دهنده سلول‌های خورشیدی
جدید، می‌گوید: ” این قابلیت بالقوه قابل اشتباه نیست. ما می‌توانیم با
استفاده از فناوری‌نانو و در نتیجه کاهش هزینه‌های استفاده از نیمه‌هادی‌های
گران‌قیمت سیلیسیومی، در تولید سلول خورشیدی با هزینه کمتر اقدام کنیم،
همچنین سلول‌های خورشیدی در آینده می‌توانند از انرژی خورشیدی بهره بیشتری
بگیرند، زیرا فاصله انتقال انرژی در سلول خورشیدی کوتاه‌تر شده، انرژی
کمتری تلف خواهد د. ”

این محقق نتایج خود را در مجله Nature Nanotechnology منتشر کرده‌است.