مدلی جدید برای بهبود خودسامانی نانوذرات

گروهی از محققان در آمریکا به راهکاری برای بهبود روشهای مورد
استفاده در مهندسی بافت و فناوری اطلاعات دست یافتند. آنها در
این تحقیق موفق شدند در روشی جدید، نانو/میکروذرات را به صورت
شبکه‌های دوبعدی بسیار منظم با فاصله‌های قابل تنظیم درآورند.
این کار تحولی در طراحی نانومواد دوبعدی دارای خواص دلخواه به
شمار می‌آید.

این محققان با اعمال میدان الکتریکی و کنترل توزیع ذرات (بویژه
ذرات خنثی) در فصل مشترک سیال موفق شدند موادی جدید با خواص
ویژه بسازند که کاربرد آنها موجب افزایش بازدهی روشهای
دارورسانی، پیل‌های خورشیدی و نسل آینده رایانه‌ها می‌شود.

در این روش معایبی از قبیل عدم امکان دستکاری ذرات کوچک و
تنظیم تخلخل ماده و ایجاد نقص در الگوی ذرات که در دیگر انواع
خودسامانی (از قبیل آنچه طبق قاعده موئینگی انجام می‌شود)
برطرف شده است. بعلاوه امکان توسعه شبکه یا کوچک نمودن آن به
شیوه دینامیکی را می‌توان از دیگر مزایای این روش دانست.

هم اکنون ساماندهی ذرات میکرونی با این روش عملاً امکانپذیر
شده و محققان امید دارند که بتوان ازآن در مورد نانوذرات هم
استفاده نمود.

این روش خودسامانی جدید به‌دلیل انعطاف پذیری، دقت و سادگی
توجه زیادی را به خود جلب کرده است.