استفاده از نانولوله‌های کربنی برای از بین بردن باکتری‌ها و ویروس‌ها در آب

مطالعات محققان آمریکایی نشان داده که تماس مستقیم با نانولوله‌های کربنی چند دیواره باعث غیر فعال شدن باکتری‌ها می‌شود. آنها نوعی فیلتر متخلخل با روکشی نازک (۶-۲ میکرومتر) از نانولوله‌های کربنی تک دیواره ساختند. این فیلتر امکان عبور گسترده آب با فشار کم را ممکن ساخته است و لذا هزینه های نگهداری نیز کاهش می‌یابد.

مطالعات محققان آمریکایی نشان داده که تماس مستقیم با نانولوله‌های کربنی چند
دیواره باعث غیر فعال شدن باکتری‌ها می‌شود. این محققان در حال بررسی امکان استفاده
از نتایج این مطالعه هستند. آنها نوعی فیلتر متخلخل با روکشی نازک (۶-۲ میکرومتر)
از نانولوله‌های کربنی تک دیواره ساختند. این فیلتر امکان عبور گسترده آب با فشار
کم را ممکن ساخته است و لذا هزینه های نگهداری نیز کاهش می یابد.

نتایج نشان داده که فیلترهای مذکور توانایی حذف ویروس را نیز دارند (در حد ۹۹/۹۹%)
علاوه بر آن، این فیلتر نه تنها تمام باکتری‌های E.coli را نگه می‌دارد بلکه آنها
را غیر فعال نیز می‌سازد. آزمایشات نشان داده که تنها ۶% از باکتری‌ها فعال ماندند
این در حالی است که درفیلترهای بدون روکش ۷۰% باکتری ها فعال می‌مانند.

تصاویر SEM نیز تغییرات چشمگیری در شکل سلولی مواد تماس یافته با نانولوله‌های
کربنی نشان داد. باکتری‌های به دام افتاده بوسیله نانو‌لوله‌ها دارای علائم تخریب
شدید غشاء سلولی بودند. اما در خصوص رها شدن نانو لوله‌ها و یا آلوده شدن آب مشکلی
مطرح نمی شود؟

به گفته یکی از محققان، نانو‌لوله‌های کربنی درون بخشی از خوراک دهنده غشاء متخلخل
رسوب کرده و از طریق نیروهای آب گریز به هم متصل می‌شوند. او افزود تاکنون هیچ
نانولوله کربنی به عنوان ذره رها شده از فیلتر شناسایی نشده است با این حال آنها
درصدد ثابت سازی نانولوله‌ها در فیلترهای سرامیکی در طی توسعه‌های بعدی این فیلترها
هستند و با استفاده از موادی که مقاومت گرمایی بالایی دارند، این افراد درصدند تا
فیلتری قابل بازیافت از طریق گرم کردن ساده فیلتر بسازند.