استفاده از نانو ذرات روکش شده جهت ورود دارو به درون سلول

محققان MIT اولین نانو ذرات مصنوعی را ساخته‌اند که قادرند بدون ایجاد منفذ در غشاء سلولی و کشتن آنها به درون سلول‌ها وارد شوند. آنها دریافتند که نانو ذرات طلای روکش شده با دو نوع مختلف از ملکول‌ها قادرند بدون آسیب رساندن به سلول‌ها وارد آنها شوند.

در یک مطالعه که توسط محققان MIT صورت گرفته است و می‌تواند بر هدایت و انتقال
داروها تاثیر بگذارد، اولین نانو‌ذرات مصنوعی ساخته شده‌اند که قادرند بدون ایجاد
منفذ در غشاء محافظ سلولی و کشتن آنها به درون سلول‌ها وارد شوند.

کلید انجام این کار در روکش نانوذرات است. آنها دریافتند که نانو ذرات طلای روکش
شده با دو نوع مختلف از ملکول‌ها قادرند بدون آسیب رساندن به سلول‌ها وارد آنها
شوند در حالی که ذرات روکش شده بصورت تصادفی با همان مواد قادر به ورود نبودند.

به‌گفته یکی از محققان، آنها توانسته‌اند اولین ماده کاملاً مصنوعی که قادر است از
غشاء سلول‌ها بدون آسیب رساندن به آنها عبور کند را بسازند و جهت این منظور نظم در
سطح اندازه‌های نانو ضروری است. علاوه بر کاربرد این نانو ذرات در دارورسانی،
محققان MIT از این ذرات برای انتقال عوامل تصویربرداری به درون سلول‌ها نیز استفاده
کردند.

این ذرات کوچک قادر به توضیح نحوه ورود برخی مواد زیستی هم‌چون پپتیدها به درون
سلول‌ها هستند. تاکنون هیچ کس در خصوص نحوه ورود این مواد زیستی نفوذ کننده به
سلول‌ها اطلاعاتی بدست نیاورده است اما با استفاده از این نانو ذرات، اطلاعات
بیشتری در خصوص عوامل همتای زیستی آن ها بدست خواهد آمد.

در حالت عادی هنگامی که غشاء سلول یک جسم خارجی مانند نانو ذرات را شناسایی می‌کند
آن را احاطه کرده و به‌داخل سلول می کشد و در این حالت جسم به‌صورت حبابی در درون
سلول تشکیل می شود هر دارو یا عوامل دیگری که به نانوذرات متصل می شود هیچگاه به
مایع اصلی درون سلول که محل اثر آن است، نمی رسد.

این نانوذرات را با حمایت برخی ملکول‌ها زیستی می توان وارد سلول ها کرد اما این
کار نیز مشکلاتی دارد. برخی ملکول‌های حامی در انواع از سلول‌ها عمل می کنند و در
برخی دیگر خیر از طرفی این حامی ها برخی ملکول‌ها را منتقل می‌کنند و برخی دیگر را
منتقل نمی سازند.

از این رو مطالعه محققان MIT جهت ساخت نانوذراتی که مستقیماً می توانند از غشاء
سلول‌ها عبور کنند و حامل‌های خود را به درون سلول بدون کشتن آنها منتقل سازند حائز
اهمیت ویژه ای است.

نتایج این مطالعه در مجله Nature Materials منتشر شده است.