رساندن مؤثر دارو به مغز با کمک میله‌های کوانتومی

یکی از مشکلات اصلی در درمان تومورهای مغزی، عبور داروهای کشنده تومور از سد خونی مغز است. به‌تازگی محققانی از جامعه فناوری‌نانوی سرطان (NCI) در دانشگاه بوفالو، از میله‌های کوانتومی هدف‌دار برای نفوذ در سد خونی مغز استفاده و نحوه حرکت چنین ساختارهایی را در درون این سد نفوذناپذیر بررسی کرده‌اند..

یکی از مشکلات اصلی در درمان تومورهای مغزی، عبور داروهای کشنده تومور از سد خونی
مغز است. به‌تازگی محققانی از جامعه فناوری‌نانوی سرطان (NCI) در دانشگاه بوفالو،
از میله‌های کوانتومی هدف‌دار برای نفوذ در سد خونی مغز استفاده و نحوه حرکت چنین
ساختارهایی را در درون این سد نفوذناپذیر بررسی کرده‌اند.

این محققان به رهبری دکتر پاراس پراساد، محقق اصلی جامعه سانی- بوفالو، فعالیت‌های
خود را با آماده‌سازی میله‌های کوانتومی‌ ـ از جنس سلنید کادمیوم، سولفید کادمیوم و
سولفید روی و تاباندن امواج قرمز و نارنجی به آنها آغاز کردند. آنها سپس یک پروتئین
ناقل آهن، به نام ترانسفرین را به سطح این میله‌های کوانتومی‌ متصل کردند.
ترانسفرین به یک پروتئین کمپلکس به نام پذیرنده ترانسفرین متصل می‌شود. سد خونی مغز
تعداد زیادی از این نوع پذیرنده دارد و تحقیقات نشان داده‌است که این پذیرنده می‌تواند
عمل انتقال مولکول‌های زیستی در درون این سد را انجام دهد.
این محققان با استفاده از پرتو فلورسانس شدیدی که از میله‌های کوانتومی تابش می‌شود،
توانستند از این نشانگرها در حین اتصال و هنگام حرکت در درون یک مدل سلولی از سد
خونی مغز، عکس‌برداری کنند. در مقابل، میله‌های کوانتومی ـ که فاقد ترانسفرین سطحی
بودند ـ از این مدل سد خونی عبور نکردند.
یکی از یافته‌های شایان توجه در این پدیده وجود یک دوره بحرانی است که پس از ۲۶
ساعت آغاز شده و در آن، عمل انتقال از میان سد خونی مغز بیشترین شدت و بازده را
دارد.
این محققان اشاره کردند که داده‌های به دست‌آمده از این آزمایش‌ها باید به آنها در
طراحی عوامل نانومقیاس جدید برای گذر دادن داروهای ضد سرطان به درون مغز کمک کند.

این تحقیق را اتحادیه فناوری‌نانوی NCI حمایت کرده‌است و محققانی از بیمارستان
عمومی بوفالو و دانشگاه شن‌زن نیز در آن شرکت داشته‌اند.
این محققان نتایج کار خود را تحت عنوان “میله‌های کوانتومی دارای اتصال زیستی، به‌عنوان
کاوشگرهای هدف‌دار برای انتقال مؤثر در عرض یک سد خونی مغز در خارج بدن (in vitro)
“ در مجله Bioconjugate Chemistry منتشر کرده‌اند.