دستاوردی دیگر در زمینه نانولوله‌های کربنی

نانولوله‌های کربنی با توجه به خواص و شکل هندسی منحصربه‌فرد خود، کاربردهای
گسترده‌ای دارند. این مواد به‌ویژه در دستگاه‌های الکتروشیمیایی از اهمیت قابل
توجهی برخوردار بوده، کاربردشان منجر به افزایش فعالیت الکتروشیمیایی
زیست‌مولکول‌ها و سرعت بخشیدن به واکنش‌های انتقال الکترون در پروتئین‌هایی از قبیل
میوگلوبین، سیستوکروم سیمیکرسیروکسیداز MP-11 می‌شود. تاکنون تصور دانشمندان آن بود
که این ویژگی بیشتر به نوک این نانولوله‌ها مربوط می‌شود.

اخیراً جمعی از پژوهشگران در آمریکا، با رشد دادن رشد نانولوله‌های کربنی عمودی
هم‌‌جهت و بسیار بلند، و انجام آزمایش‌هایی دریافته‌اند که حساسیت الکتروشیمیایی
نسبی نوک نانولوله‌ها و جداره‌های آن به نوع پروب‌های الکتروشیمیایی و ساز و کار
واکنش‌ها بستگی دارد. آنها موفق شدند اثرات الکتروشیمیایی نوک و جداره نانولوله‌ها
و حالت اکسیداسیون آنها را در برابر پروب‌های الکتروشیمیایی مختلف نشان دهند. بر
این اساس آنها توانستند الکترودهای جدیدی را برای کاربردهای مختلف(از حسگرهای
شیمیایی و زیستی گرفته تا دستگاه‌های تبدیل انرژی) طراحی کنند و حتی به باور آنها
امکان ساخت تراشه حسگرها روی یک نانولوله کربنی هم وجود دارد.

این دانشمندان در تحقیق خود از دسته نانولوله‌های کربنی عمودی بسیار بلند(پنج
میلیمتری) ـ که جداره‌ها یا نوک آن به‌طور انتخابی با روکشی از نانوپلیمر رسانا
پوشانده شده بود ـ استفاده کرده، تماس الکترودهای نانولوله‌ای را با الکترولیت، به
نوک و یا جداره محدود کردند. آنها دریافتند که حساسیت الکتریکی نسبی نوک و جداره
نانولوله‌ها و حالت‌های اکسیداسیون آنها بر حسب پروب‌های الکتروشیمیایی مختلف
متفاوت بوده، هر کدام به ساز و کار واکنش‌های جداگانه‌ای مربوط می‌شود.

با توجه به این نتایج امکان طراحی و توسعه الکترودهای نانولوله‌ای جدید و عامل‌دار
کردن خاص و موضعی آنها برای چندین کاربرد مختلف و همزمان فراهم می‌شود.

نتایج این یافته‌ها در شماره آن‌لاین ۱۳ ژوئن ۲۰۰۸ نشریه (Angewandte Chemie
International Edition) منتشر شده‌است.