کاهش هزینه سفرهای فضایی با استفاده از نانوموتورها

محققان توسعه نانوموتورهای کوچکی را پیشنهاد داده‌اند که می‌توانند روی صفحات مسطح قرار گرفته در کنار سفینه‌های فضایی سوار شوند؛ این موتورها مقرون به صرفه بوده، سوخت کمی مصرف کرده، و طول عمر نسبتاً بالایی دارند.

محققان توسعه نانوموتورهای کوچکی را پیشنهاد داده‌اند که می‌توانند روی صفحات مسطح
قرار گرفته و در کنار سفینه‌های فضایی سوار شوند؛ این موتورها مقرون به صرفه بوده،
سوخت کمی مصرف کرده، و طول عمر نسبتاً بالایی دارند.

موتورهای یونی معمولی که برای ماشین‌های عملیاتی در فضا مورد استفاده قرار
می‌گیرند، تقریباً به اندازه یک یخچال بوده و با شتاب دادن یون‌های گازی برای ایجاد
نیرو در جهت مخالف کار می‌کنند.

اما این موتورها گاز زیادی را هدر داده و به دلیل آسیب زدن یون‌های شتاب داده شده
به موتور، طول عمر کمی دارند.

مطابق گزارشی که در New Scientist منتشر شده است، این نانوموتورهای جدید که توسط
برایان گیلچریست و همکارانش در دانشگاه میشیگان در آن‌آربور توسعه یافته است، بر
این مشکلات غلبه می‌کنند.

هر موتور دارای یک اتاقک کوچک از سیال است که الکترودهایی داخل آن قرار داشته و یک
منفذ در بالای آن تعبیه شده است. بالای این منفذ الکترودهای بیشتری قرار دارند که
یک میدان الکتریکی قوی تولید می‌کنند.

سیال ذکر شده حاوی نانوذراتی به قطر تنها چندده نانومتر است که توسط الکترودهای
اتاقک یونیزه می‌شوند. این یون‌های باردار توسط میدان الکتریکی شتاب داده شده و با
خروج از منفذ بالایی اتاقک یک نیروی پیشران ایجاد می‌کنند.

این نانوموتورها می‌توانند به تعداد زیادی روی صفحات مسطحی که دارای کانال‌های
سوخت‌رسانی میکرومقیاس هستند، تعبیه شوند.

این صفحات سطح وسیعی از سفینه فضایی را پوشانده و در محیط عاری از جاذبه فضا، کنترل
بسیار دقیق و موثری برای ماشین‌های فضایی ایجاد می‌کنند.

مخترعان این موتورها امیدوارند اختراع آنها به لطف وزن کم و کارایی بالایشان، هزینه
سفرهای فضایی را کاهش دهند.