استفاده از فناوری‌نانو در حفاظت سفینه‌های فضایی

یکی از موضوعاتی که اخیراً توجه دانشمندان را به خود جلب کرده‌است ‌و موجب نگرانی زیادی شده، مسأله زباله‌های فضایی یا همان قطعات جداشده از ماهواره‌ها در فضاست که از بین نرفته و همچنان با سرعتی سرسام‌آور به دور زمین می‌چرخند و علاوه بر آلودگی‌هایی که به همراه دارند، امنیت فضانوردان و ماهواره‌های جدید را هم به خطر انداخته‌اند.

یکی از موضوعاتی که اخیراً توجه دانشمندان را به خود جلب کرده‌است ‌و موجب
نگرانی زیادی شده، مسأله زباله‌های فضایی یا همان قطعات جداشده از ماهواره‌ها
در فضاست که از بین نرفته و همچنان با سرعتی سرسام‌آور به دور زمین می‌چرخند و
علاوه بر آلودگی‌هایی که به همراه دارند، امنیت فضانوردان و ماهواره‌های جدید
را هم به خطر انداخته‌اند.

اخیراً گروهی از دانشمندان در رژیم اشغالگر قدس، تحقیقی را برای یافتن موادی
جدید آغاز کرده‌اند که بتوان با استفاده از آن سطح فضاپیماها را پوشانده، آنها
را در برابر این خطر محافظت کرد. این مواد در واقع نانوساختارهایی هستند که
دارای خواص ویژه مکانیکی(استحکام و مقاومت بالا در برابر پوسیدگی) الکتریکی و
حرارتی هستند. یکی از این مواد، نانوماده‌ای هیبریدی با قفس‌های سیلیکونی کوچک
است که می‌تواند با اکسیژن اتمی موجود در فضا ترکیب شده، از تجزیه بیشتر
پلیمرها جلوگیری کند. آنها با شبیه‌سازی شرایط فضا تأثیر برخورد زباله‌های
فضایی بر این پلیمر و میزان محافظت آن از فضاپیماها را مورد بررسی قرار دادند.

نتایج این بررسی‌ها ـ که مورد تأیید سازمان ناسا هم قرار گرفته‌است ـ در نشریه
Acta Materialia Polymer and High Performance Polymer منتشر شده‌است، همچنین
بنا بر درخواست وزارت دفاع آمریکا قرار است این محققان در ادامه کارهای
تحقیقاتی خود ماده جایگزینی را برای صفحات کرومی سخت ـ که در بخش مخصوص فرود
فضاپیما از آن استفاده می‌شود و سرطان‌زاست ـ بیابند.