اخیراً محققان در آمریکا برای شناسایی مسیرهای سیگنال‌دهی در درون سلول‌های سرطانی سینه، از نانوپیپت‌های کربنی(CNPs) استفاده کرده‌اند. آنها ابزارهایی با طول عمر بالا ساخته‌اند که نوک نانوپیپتی دارد و به‌راحتی قابل کنترل است، همچنین احتمال مسدود شدن آنها نسبت به پیپت‌های شیشه‌ای معمولی کمتر است.
کاوش درون‌سلولی با نانوپیپت‌های کربنی
|
اخیراً محققان در آمریکا برای شناسایی مسیرهای سیگنال‌دهی در درون سلول‌های سرطانی سینه، از نانوپیپت‌های کربنی(CNPs) استفاده کرده‌اند. آنها ابزارهایی با طول عمر بالا ساخته‌اند که نوک نانوپیپتی دارد و به‌راحتی قابل کنترل است، همچنین احتمال مسدود شدن آنها نسبت به پیپت‌های شیشه‌ای معمولی کمتر است. این نانوپیپت‌های کربنی چندکاره که از طریق رشد و پس از آن حکاکی یک لایه کربنی بر روی سطوح داخلی یک مویرگ کوارتزی ساخته می‌شوند از اوایل امسال مورد توجه محققان قرار گرفته، در سطح جهانی توجه زیادی را به خود معطوف داشته‌است. نوک کربنی این نانوپیپت، نسبت به الکترون‌ها شفاف است و اخیراً، چندین گروه تحقیقاتی از ابزارهای ابداعی این محققان به‌عنوان نگه‌دارنده‌های نمونه برای میکروسکوپ الکترونی و تصویربرداری اشعه ایکس، استفاده کرده‌اند. به‌تازگی این محققان نشان داده‌اند که نانوپیپت‌های کربنی آنها برای مطالعه رفتار سلول بسیار مناسب هستند. این محققان در تحقیق اخیر خود، ترکیبات رهاساز کلسیم را به درون سلول‌های سرطانی سینه GPR30 مثبت تزریق کردند تا به این شکل مسیرهای سیگنال‌دهی را شناسایی کنند. آنها مشاهده کردند که نانوپیپت آسیب قابل‌توجهی که ماندگاری داشته باشد به سلول‌های تحت بررسی وارد نمی‌کنند. در حین این بررسی، محققان دریافتند که این فناوری جدید نسبت به تزریق‌کننده‌های شیشه‌ای معمولی، چندین مزیت دارد: یک نانوپیپت کربنی منفرد به‌دلیل برخورداری از مقاومت بیشتر در برابر شکست و مسدود شدن، قادر است تا پیش از خرابی، مواد مورد نظر را به چندین سلول تزریق کند؛ به‌دلیل رنگ تیره‌تر این نانوپیپت‌ها نسبت به پیپت‌های شیشه‌ای، مشاهده آنها با میکروسکپ نوری آسان‌تر است که این امر موقعیت‌دهی دقیق نوک نسبت به سلول را تسهیل می‌کند. گرچه تاکنون نتایج به دست‌آمده از سوی محققان رضایت‌بخش بوده‌است؛ آنها معتقدند که بهترین نتایج را در ادامه تحقیق به دست خواهند آورد. یک خصوصیت منحصربه‌فرد نانوپیپت‌های کربنی، وجود یک لایه داخلی کربنی رساناست که سراسر طول پیپت کوارتزی را پوشانده‌است. هایم باو از دانشگاه پنسیلوانیا و یکی از این محققان، در این‌باره گفت:«هدف کوتاه‌مدت اصلی ما استفاده از رسانایی کربن برای اندازه‌گیری سیگنال‌های الکتریکی در قبل، بعد و حین تزریق است، همچنین همکاران ما در دانشگاه پنسیلوانیا فرایندهای شیمیایی متفاوتی را برای عامل‌دار کردن این نوک‌های کربنی ابداع کرده‌اند و ما با کمک آنها می‌توانیم کاوشگر‌های مورد نظر را با پروتئین‌ها، اولیگونوکلئوتیدها و ذرات طلا پوشش دهیم.» نتایج این تحقیق تحت عنوان “نانوپیپت‌های کربنی مسیر رهایش کلسیم در سلول‌های سرطانی سینه را مشخصه‌یابی می‌کنند” در مجله Nanotechnology منتشر شده‌است. |
