فعال سازی سیستم ایمنی با نانوشاخ‌ها

دانشمندان موفق شدند با ساخت نانوشاخ‌هایی که آنتی‌ژن‌های خاصی به آنها متصل است، پاسخ اختصاصی سیستم ایمنی را تحریک کرده، از آن برای درمان بیماری‌های عفونی و سرطان استفاده کنند.

دانشمندان موفق شدند با ساخت نانوشاخ‌هایی که آنتی‌ژن‌های خاصی به آنها متصل است، پاسخ اختصاصی سیستم ایمنی را تحریک کرده، از آن برای درمان بیماری‌های عفونی و سرطان استفاده کنند.
محققان بر این باورند که تحریک سیستم ایمنی به‌وسیله ساختارهایی شبیه به نانولوله‌های کربنی می‌تواند به درمان بیماری‌های عفونی و سرطان کمک کند. پاسخ شدید ایمنی ساختارهای شبیه به نانولوله‌های کربنی، مشکلی است که گاه در زمان دارورسانی هدفمند با این مواد ایجاد می‌شود. این مواد در درون بدن، توسط گلبول‌های سفید به‌طور کارامد شناخته شده و احاطه می‌شوند. در نتیجه پژوهشگران معمولاً سعی دارند این ساختارها را بدون دسترسی به سیستم ایمنی وارد بدن کنند.
پژوهشگران موسسه CNRS فرانسه در تحقیق جدید خود سعی کردند تا سیستم ایمنی را عمداً تحریک کنند. آنها به این منظور از نانوشاخک‌ها استفاده کردند که مخروطی از انواع نانولوله‌های کربنی است. به عقیده آنها یک پاسخ ناخوانده ایمنی می‌تواند شروع کارامدتری برای مبارزه با بیماری و سرطان در بدن باشد.
این محققان نانوشاخ‌ها را در یک ظرف پتری به سلول‌های خونی سفید موش اضافه کردند و بعد از گذشت ۲۴ ساعت اغلب ماکروفاژها قسمتی از نانوشاخک‌ها را بلعیده بودند و در کنار این کار ترکیبات اکسیژن‌دار فعال و گروهی از مولکول‌های کوچک دیگر را به محیط آزاد کرده بودند. این مواد برای دیگر قسمت‌های سیستم ایمنی به‌عنوان سیگنال به شمار می‌روند تا بیشتر فعال شوند. پس از آن گروه تصمیم گرفت که برای تنظیم و تمرکز این اعلام کمک روی یک بیماری خاص یا سرطان، بخش درونی شاخک را از آنتی‌ژن پر کند(مثل بستنی قیفی). رساندن آنتی‌ژن به ماکروفاژ باعث تحریک آبشار التهابی می‌شود و پاسخ اختصاصی سیستم ایمنی را ایجاد می‌کند.
بعد از سه روز از اضافه کردن نانوشاخ‌ها، اثری از مرگ سلولی در محیط ماکروفاژ مشاهده نشد. این مسئله می‌تواند نشانگر این باشد که این ساختارها نسبت به نانولوله‌های معمولی سمیت کمتری دارند. نتایج جدید نشان می‌دهد که نانولوله‌هایی که طولشان بسیار بیشتر از پهنای آنهاست، اثرات التهاب مشابه آزبس ایجاد می‌کنند؛ اما چنین نسبتی بین طول و پهنای نانوشاخ‌ها برقرار نیست و در نتیجه این اثر از آنها انتظار نمی‌رود.