شناسایی ویژگی های مکانیکی ویروس‌ها به کمک نور

معمولاً چنین تصور می‌شود که همه ویروس‌ها پاتوژن هستند. با توجه به سازمان‌یافته بودن ساختار ویروس‌ها و امکان تکثیر آسان آنها، اخیراً دانشمندان مطالعاتی را در زمینه کاربردهای بالقوه آنها در فناوری‌نانو، فتونیک و الکترونیک آغاز کرده‌اند. گروه تحقیقاتیUS با مطالعه روی ویروس‌ها دریافتند که آنها بسیار سخت‌تر از پلاستیک هستند. این کشف در کنار یافته‌های قبلی(که نشان می‌دادند ویروس‌ها قادر به تشکیل مجموعه‌هایی با ساختار مکانیکی مستحکم هستند)، موجب شد که از ویروس‌ها در تولید نانوساختارها وnanotemplate استفاده شود.

معمولاً چنین تصور می‌شود که همه ویروس‌ها پاتوژن هستند. با توجه به سازمان‌یافته
بودن ساختار ویروس‌ها و امکان تکثیر آسان آنها، اخیراً دانشمندان مطالعاتی را
در زمینه کاربردهای بالقوه آنها در فناوری‌نانو، فتونیک و الکترونیک آغاز کرده‌اند.
گروه تحقیقاتی در ایالات متحده آمریکا با مطالعه روی ویروس‌ها دریافتند که آنها
بسیار سخت‌تر از پلاستیک هستند. این کشف در کنار یافته‌های قبلی(که نشان می‌دادند
ویروس‌ها قادر به تشکیل مجموعه‌هایی با ساختار مکانیکی مستحکم هستند)، موجب شد
که از ویروس‌ها در تولید نانوساختارها و nanotemplate استفاده شود.

تحقیقات این گروه بر روی ویروس‌هایWIV (“wiseana iridovirus”) انجام گرفت و نتایج
نشان داد که استحکام آنها دو برابر پروتئین‌هاست و از پلاستیک‌های محکمی مانند
PMMA وps نیز محکم‌تر بوده، به‌رغم کلوئیدهای پلیمری، می‌توانند اتصالات
مکانیکی خارق‌العاده‌ای را تشکیل دهند. چنین ویژگی‌هایی برای تشکیل
نانوساختارها بسیار حیاتی و مهم است.

به کمک روش‌های نوین اسپکتروسکوپی تفرق نوری، می‌توان فرکانس تکان‌های ویروس‌ها
را محاسبه کرد و بدین ترتیب سختی آنها را تخمین زد. فایده این روش در مقایسه با
سایر روش‌ها در این است که مستقیم، غیر مخرب و بدون تماس با ویروس انجام می‌شود.
با استفاده از آن می‌توان سختی بلورهای فتونیک و نانوساختارهای پلیمری را نیز
اندازه‌گیری کرد. محققان معتقدند که ویژگی‌های ویروس‌ها کاملاً وابسته به “DNA”
آنهاست. ویروس‌ها بلوک‌های ساختمانی بسیار مناسب با کاربردهای زیادی در فناوری‌نانو
هستند و در بسیاری از نقاط جهان تحقیقات درباره استفاده از آنها در ابزارهای
نوری(فتونیک) و الکترونیک در حال انجام است.