هدف‌گیری درون‌زیستی تومورها با نانولوله‌ها

نانولوله‌های کربنی
توان ‌بالقوه‌ زیادی برای تحویل عامل‌های درمانی و تصویربرداری به تومورها دارند،
ولی هنوز نیازمند مطالعه بیشتری در مورد چگونگی هدف‌گیری تومورها هستند. اکنون
محققان در آمریکا با میکروسکوپی که قادر به اندازه‌گیری سیگنال‌های طیفی‌بینی رامان
از موش‌های زنده است، مسیر حرکت نانولوله‌ها را بعد از تزریق به جریان خون بررسی
کرده‌اند.

یک گروه از محققان به رهبری سانجیو گامبهیر، مدیر اجرایی و پژوهشگر اصلی مرکز
مزایای فناوری‌نانو در سرطان، با تمرکز بر پاسخ درمان(TR-CCNE) واقع در دانشگاه
استانفورد، و هونگ جی دای، عضوی ازTR-CCNE، از یک میکروسکوپ رامان بهینه‌شده برای
رهگیری دو مجموعه متفاوت از نانولوله‌های کربنی که به داخل بدن موش‌های زنده تزریق
شده‌اند، استفاده کرده‌اند. یک دسته از نانولوله‌ها با پپتیدی به نام RGO پوشیده
شده بود که قابلیت هدف‌گیری تومور را دارد؛ ولی دسته دیگر بدون هیچ افزودنی مورد
استفاده قرار ‌گرفت.
اگرچه سایر محققان از توموگرافی گسیل پوزیترونی(PET) در رهگیری نانولوله‌های برچسب‌دارشده
با مواد رادیواکتیو، بعد از تزریق به محیط زنده استفاده می‌کنند؛ این روش نیاز به
استفاده از رادیوایزوتوپ‌ها و وسایل روبشی گران‌قیمت دارد. برای غلبه بر همه این
مشکلات، گروه TR-CCNE از این خاصیت نانولوله‌های کربنی که دارای قله مشخصی در طیف
رامان هستند، استفاده کرده‌است. پیش از این، دکتر گامبهیر و همکارانش در مورد نوع
تازه‌ای از میکروسکوپ رامان که به‌طور ویژه برای استفاده در مطالعات تصویربرداری
زیستی طراحی شده‌است، توضیحاتی داده‌اند.
با استفاده از این میکروسکوپ رامان، این محققان قادر به تشخیص اختلاف ازدحام
نانولوله‌ها بین نانولوله‌های هدف‌دار‌شده و هدف‌دارنشده گردیدند. اگرچه هر دو
مجموعه از نانولوله‌ها قله مشخص اولیه‌ای را برای اجتماع تومور نشان می‌دهند؛ تمرکز
نانولوله‌های هدف‌دار نشده در تومورها حدود ۲۰ دقیقه بعد از تزریق شروع به کاهش می‌کند.
برخلاف آنها تمرکز توموری نانولوله‌های هدف‌دارشده حداقل تا ۷۲ ساعت بعد از تزریق
همچنان بالا باقی می‌ماند.
در جانورانی که با نانولوله‌های هدف‌دارشده مورد مطالعه قرار می‌گیرند، تومورها دو
ساعت بعد از تزریق تا حداقل ۷۲ ساعت دیگر قابل مشاهده هستند. به گفته این محققان
نتایج آنها با موارد حاصل از نانولوله‌های برچسب‌دارشده به وسیله مواد رادیواکتیو و
استفاده از روش تصویربرداری PET موافق است.
این محققان نتایج خود را تحت عنوان ” طیف‌بینی رامان غیر جراحی در موش‌های زنده
برای ارزیابی هدف‌گیری تومورها با نانولوله‌های کربنی” در مجله Nano Letters منتشر
کرده‌اند.