محققان دانشگاه کالیفرنیا در آمریکا موفق به ساخت قطرههای نانومقیاس بینظیری شدهاند که خیلی کوچکتر از سلول انسان است و بهطور بالقوه میتواند در دارورسانی مورد استفاده قرار گیرد. این قطرهها در واقع امولسیون نانومقیاس دوگانه آب- در- روغن- در- آب(WOW) هستند که قطری بین ده تا صد نانومتر دارند.
استفاده از قطره های نانومقیاس برای مبارزه با سرطان
محققان دانشگاه
کالیفرنیا در آمریکا موفق به ساخت قطرههای نانومقیاس بینظیری شدهاند که خیلی
کوچکتر از سلول انسان است و بهطور بالقوه میتواند در دارورسانی مورد استفاده
قرار گیرد. این قطرهها در واقع امولسیون نانومقیاس دوگانه آب- در- روغن- در-
آب(WOW) هستند که قطری بین ده تا صد نانومتر دارند.
تیموثی دِمینگ از دانشگاه کالیفرنیا و یکی از این محققان، گفت:«آنچه ما
مشاهده کردیم، غیر منتظره بود. در هر کدام از قطرات روغن یک قطره آب موجود بود. در
این امولسیون دوگانه یک قطره آب درون یک قطره روغن است که خود آن قطره روغن در آب
شناور است. چالش بزرگ در این زمینه ساخت این مواد با چنین خواصی در محدودۀ اندازه
زیر صد نانومتر و پایدار نگه داشتن آنها بود. ایجاد این نانوامولسیونهای دوگانه
بسیار ناپایدار، مشکل است.
این محققان برای تشکیل نانوامولسیون خود و پایدار نگهداشتن آن از مواد فعال سطحی
کوپلیپپتید استفاده کردند. این مواد فعال سطحی در سطح مشترک روغن- آب قرار میگیرند
و یک لایه روغنی که نفوذ از آن سختتر میشود، ایجاد میکنند؛ بنابراین قطرههای
درونی به دام افتاده، نمیتوانند به فاز تودهای(پیوسته) نفوذ کنند.
توماس ماسون از دانشگاه کالیفرنیا و یکی از محققان، گفت:«این نانوامولسیون ماده
جدیدی برای دارورسانی و کاربردهای ضد سرطانی را به ما میدهد.» دمینگ گفت:«اگر ما
داروهای قابل حل در آب داشته باشیم، میتوانیم آنها را درون قطرههای آبی که درون
قطرههای روغن هستند، بارگذاری کنیم و اگر داروهای غیر قابل حل در آب داشته
باشیم، میتوانیم آنها را درون قطرات روغن بارگذاری کنیم. در این حالت ما میتوانیم
بهطور مؤثری هر دو نوع مولکول دارویی را در یک بسته دارویی، ترکیب کنیم؛ از این
روش میتوان در یک درمان ترکیبی استفاده کرد، هنگامی که ما میخواهیم دو دارو را بهطور
همزمان در یک نسبت ثابت به یک قسمت از بدن برسانیم.»
این دانشمندان گفتند:«درج یک دارو درون یک قطره، سپس تزریق آن قطره درون یک سلول
امکانپذیر است. آیا این قطرهها میتوانند محموله خود را داخل یک سلول رها کنند؟»
دمینگ پاسخ میدهد:«ما روی این موضوع کار میکنیم. برای دارورسانی به این شیوه،
هنوز چالشهایی وجود دارد، اما ما اولین مرحله اصلی آن را شرح دادهایم.»
در تحقیقات آینده، دمینگ و ماسون میخواهند مطمئن شوند که این قطرات میتوانند بدون
آسیب رساندن وارد سلولها شده، محموله خود را درون آنها رها کنند، همچنین از این
نانوقطرهها میتوان بهطور بالقوه در لوازم آرایشی، صابونها و شامپوها استفاده
کرد.
این محققان نتایج خود را در مجله Nature منتشر کردهاند.