پژوهشگران دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرری، طی پژوهشی، موفق به تهیه نسل جدیدی از نرمکنندههای منسوجات موسوم به امولسیونهای نانوسیلیکون با قابلیت نرمکنندگی بیشتری نسبت به انواع نرمکنندههای رایج در صنعت نساجی شدند.
ساخت امولسیون نانوسیلیکون با قابلیت نرمکنندگی بالا برای منسوجات
پژوهشگران ایرانی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری، طی پژوهشی، موفق به تهیه نسل جدیدی از نرمکنندههای منسوجات موسوم به امولسیونهای نانوسیلیکون با قابلیت نرمکنندگی بیشتری نسبت به انواع نرمکنندههای رایج در صنعت نساجی شدند.
مازیار پروینزاده دانشجوی دکتری شیمی نساجی، با بیان این مطلب که امروزه امولسیونهای میکرو و ماکرو سیلیکون از مهمترین نرمکنندههای مورد استفاده در صنایع نساجی هستند، افزود: “امولسیونهای نانوسیلیکون بدلیل ریزساختار بودن در مقایسه با انواع میکرو و ماکروی آن، سطح بیشتری از الیاف را میتوانند تحت پوشش قرار دهند. لذا میزان مصرف آنها کاهش یافته که این مسئله در صنایع نساجی بسیار پر اهمیت است زیرا میزان ارزش افزوده محصول را افزایش داده و هزینه تولید را میکاهد. بعلاوه خواص گوناگون الیاف پس از استفاده از این ترکیبات در مقایسه با نرمکننده های دیگر بهبود مییابد”.
پروینزاده در گفتگو با بخش خبری سایت ستاد ویژه توسعه فناورینانو، در رابطه با چگونگی انجام این پژوهش گفت: “ابتدا امولسیون نانوسیلیکون با استفاده از روشهای آزمایشگاهی تهیه میشود، سپس منسوج پلیاستر، با دترجنت نانیونیک شستشو داده میشود و با مقادیر مختلفی از نرمکننده امولسیونی نانو و میکرو سیلیکون پوشش داده میشوند.
خواص مختلف فیزیکی و مکانیکی الیاف پس از عملیات تکمیل مقایسه میگردند و تغییرات رنگی پارچههای آزمایش شده با استفاده از دستگاه اسپکتروفوتومتر اندازهگیری میشود.
نتایج حاکی از آن است که امولسیونهای نانوسیلیکونی، بازتاب نوری سطح پارچههای پلیاستری را به میزان ناچیزی در مقایسه با نرمکن میکرو تغییر میدهند. نمونههای پوشش داده شده با نرمکننده امولسیونی نوع نانو، نتایج مناسبتری را بر روی نمونههای آغشته شده در مقایسه با نرمکننده نوع میکرو، نشان میدهند”.
وی در ادامه افزود: “پلیاستر، از جمله پرکاربردترین الیاف مصنوعی در صنعت نساجی است. به دلیل ساختار سخت، کریستالی و همچنین عدم وجود سایتهای فعال جهت عملیات تر، این ماده قابلیت جذب رطوبت بسیار پایینی را دارد، به همین دلیل، نیاز به عملیات پوششدهی بهوسیله نرمکنندهها را دارد”.
این پژوهش به عنوان طرحی تحقیقاتی در دانشگاه آزاد شهر ری و با همکاری مهندس روزبه حاجی رئیسی دانشجوی کارشناسی ارشد پلیمر دانشگاه آزاد اسلامی تهران جنوب انجام شده و جزئیات آن در مجله TENSIDE SURFACTANTS DETERGENTS (جلد ۴۵، صفحات ۲۵۷-۲۵۴، سال ۲۰۰۸) منتشر گردیده است.