نانوذرات می‌توانند سرطان پوست (ملانوما) را هدف قرار دهند

در سرطان پیشرفته‌ی پوست که به ملانوما معروف است، نوعی گیرنده ویژه‌ی ترومبین بیشتر بیان می‌شود، همین امر موجب بروز تغییرات وسیعی در سلول‌های توموری می‌شود. دانشمندان توانسته‌اند با ساخت یک ناقل SiRNA به‌نام PAR-1، جلوی سنتز این گیرنده را بگیرند. ساختار این ناقل، نانوذره‌ی لیپیدی (لیپوزوم) است.

تحقیقات نشان داده است که یک گیرنده‌ی اختصاصی برای پروتئین ترومبین خون
به‌وسیله‌ی سلول‌های ملانوما که متاستاز بالایی دارند، بیشتر بیان می‌شود. در
هنگام فعال شدن، این گیرنده طیف وسیعی از تغییرات بیوشیمیایی را که موجب افزایش
فعالیت متاستازی سلول‌های ملانوما می‌شوند، را ایجاد می‌کند.

برای ممانعت از وقوع این تغییرات بیوشیمیایی، یک گروه تحقیقاتی از دانشگاه M.D
تگزاس- مرکز تحقیقات سرطان Anderson ، یک ناقل siRNA را طراحی کردند تا جلوی
ساخته شدن این گیرنده را به‌وسیله‌ی سلول‌های ملانوما بگیرند. این ناقل، PAR-1
نامیده می‌شود و از یک نانوذره‌ی لیپیدی برای انتقال siRNA به سلول‌های ملانوما
استفاده می‌کنند. گزارش این یافته‌ها در مجله تحقیقات سرطان آمده است و گروه
تحقیقاتی در این مقاله چگونگی طراحی نانوذرات لیپوزومی طبیعی برای انتقال عامل
siRNA به سلول‌های ملانوما را توضیح داده‌ است.

بر خلاف ویروس‌ها و لیپوزوم‌های باردار مثبت که سایر محققان برای انتقال siRNA
در مدل‌های جانوری استفاده کرده‌اند، این محققان ثابت کرده‌اند که لیپوزوم‌های
خنثی، واکنش‌های مضر بسیار کمتری را تولید می‌کنند و در عین حال به‌صورت
خودبه‌خود از طریق ماکروفاژها از بدن دفع می‌شوند. با اجرای این روش در موش‌ها،
ثابت شد که نانوذرات از طریق تومورها جذب شده و تولید PAR-1 کاهش چشمگیری یافت.
در نتیجه پس از دو هفته، رشد ملانوما کندتر و متاستاز آن، به‌طور محسوسی کاهش
پیدا کرد.

علاوه‌بر این محققان بر این باورند که PAR-1 siRNA قادر است مقادیر آنژیوژنز
(رگ‌زایی) را در تومور کاهش دهد.