اصلاح یک سطح ابرآبدوست که به‌وسیله دانشمندان آمریکایی توسعه یافته‌است، می‌تواند برای الگودهی تراشه‌های سیالی و ایجاد شبکه‌ای از شیارها برای حرکت دادن سیال در اطراف افزاره، ایده‌آل باشد. این فرآیند بافته‌سازی می‌تواند از قطره‌قطره شدن آب بر روی سطح مانع شود و راه تازه‌ای را برای ساخت آینه‌های دندان‌پزشکی ضد بخار باز نماید.
هدایت سیال با استفاده از نانومیخ‌‌ها
اصلاح یک سطح ابرآبدوست که به‌وسیله دانشمندان آمریکایی توسعه یافته‌است، می‌تواند
برای الگودهی تراشه‌های سیالی و ایجاد شبکه‌ای از شیارها برای حرکت دادن سیال در
اطراف افزاره، ایده‌آل باشد. این فرآیند بافته‌سازی می‌تواند از قطره‌قطره شدن آب
بر روی سطح مانع شود و راه تازه‌ای را برای ساخت آینه‌های دندان‌پزشکی ضد بخار باز
نماید.
این سطح اصلاح‌شده با مخلوطی از میکروجزیره‌ها و نانومیخ‌‌ها پوشیده شده،
تبدیل به یک بستر ابرآبدوست می‌گردد. آبی که با قسمت‌های تیز تماس پیدا می‌کند،
به صورت یک لایه نازک و همگن با زاویه تماس کمتر از پنج درجه پخش می‌گردد که
مستقل از قابلیت خیس‌شدگی سطح مورد نظر است. تاکنون، گروه مذکور از دانشگاه
آرکانزاس از این فرایند برای اصلاح سطح شیشه، فولاد ضد زنگ و ویفرهای سیلیکونی
استفاده می کرده و معتقد است که این روش برای بازه گسترده‌ای از سطوح مناسب
خواهد بود.
تولید سطوح ابرآبدوست با استفاده از نانوساختارهای تنها نیز امکان‌پذیر است؛
ولی این گروه ترجیح می‌دهد که از رهیافت دومقیاسی (میکرو+ نانو) استفاده کند.
مین‌زو، مدیر آزمایشگاه اصطکاک‌شناسی و نانو‌مکانیک این دانشگاه، گفت: “همزمان
با از بین بردن لایه نانومقیاس سطوح اصلاح‌شده به طورِ نوعی خاصیت ابرآبدوستی
خود را از دست می‌دهند. در نمونه‌های ما، به دلیل استفاده از میکروبرآمدگی‌ها
بعضی از نانوساختارها مورد محافظت بیشتری قرار می‌گیرند که همین امر باعث طول
عمر بیشتر سطوح اصلاح‌شده می‌گردد.”
این گروه از روشی به نام متبلورسازی حاصل از آلومینیوم(AIC)برای بافت‌بندی سطح
استفاده می‌کند. که شامل رسوب‌دهی آلومینیوم و سیلیکون بی‌شکل و سپس آب کاری و
قلم کاری است. آزمایش‌ها حاکی است که این اثر دوام زیادی دارد و خاصیت ابرآبدوستی
در طول ۱۹۲ ساعت ارزیابی بدون تغییر باقی می‌ماند. این محققان می‌توانند با
استفاده از C4F8 در سیستم DRIE، فقط قسمت‌های منتخبی از نمونه را می‌توانند به
ابرآب‌گریز تبدیل کنند- ناحیه‌هایی که آب اجازه ورود ندارد و این امر باعث می‌شود
که آنها بتوانند سیال را در مسیرهایی به حرکت درآورند که از پیش الگودهی شده
باشد و برای استفاده در افزاره‌های متنوع میکروسیالیت ایده‌آل باشد.
گروه زو هم‌اکنون مشغول مطالعه بیشتر نمونه‌های مذکور و تجاری‌سازی این فناوری
است. این محققان کار خود را در مجله Nanotechnology منتشر کرده‌اند.
