نانوسیم‌های طلایی و داغ، بهتر از مایکل فلپس(قهرمان طلایی المپیک)

محققان دانشگاهIdaho، در حال ساخت نانوسیم‌هایی با پوشش طلا هستند که می‌توانند در جریان خون شنا کرده، به سلول‌های سرطانی هدف متصل شوند و پس از آن در یک میدان الکترومغناطیسی، این سیم‌های طلایی را گرم کرده تا منجر به نابودی سلول‌های سرطانی ‌شوند.

محققان دانشگاهIdaho، در حال ساخت نانوسیم‌‌هایی با پوشش طلا هستند که
می‌‌توانند در جریان خون شنا کرده، به سلول‌‌های سرطانی هدف متصل شوند و پس از
آن در یک میدان الکترومغناطیسی، این سیم‌‌های طلایی را گرم کرده تا موجب نابودی
سلول‌‌های سرطانی ‌‌شوند.

این تحقیق با هزینه‌ی ۴۲۵۰۰۰ دلاری، بخشی از طرح چند میلیون دلاری دولت کره در
چارچوب برنامه‌ی International Global Collaboration Pioneer است.

پروفسورDaniel Choi, از دانشگاه آیداهو در رشته‌ی مهندسی مواد، رئیس این طرح،
می‌گوید:«سرطان دشمن خطرناکی است، زیرا استفاده از مواد شیمیایی و تشعشات مختلف
برای درمان سرطان، اثرات زیان‌باری بر بافت‌های سالم بدن خواهد داشت که ما
نمی‌توانیم از آن جلوگیری کنیم؛ ولی این کشف جدید، می‌تواند آثار مخربی را در
سلول‌های سالم را به حداقل برساند.»

پروفسور choi و گروه تحقیقاتی وی همینک نانوسیم‌هایی را ساختند که قادر به «شنا
کردن» تا رسیدن به هدف هستند. نانوسیم‌ها پس از رسیدن به هدف و قرارگیری در یک
میدان الکترومغناطیسی با فرکانس پایین، گرم می‌شوند و در عین حال برای سلول های
سالم نیز خطری ندارند.

قدم بعدی، تیدیل این مواد به موادی زیست‌سازگار است؛ یعنی آماده کردن آنها برای
ورود به بدن انسان تا بتوانند سلول‌های سرطانی را تعقیب کنند. به عقیده Choi
طلا برای این کار مناسب است و در غیر این صورت، چندین پلیمر دیگر می‌توانند
جایگزین طلا شوند.

پرفسور choi، عضو گروه تحقیقاتیBANTech است. این گروه یک گروه منسجم و چندملیتی
است که در زمینه‌ی نانومواد، زیست‌شناسی مولکولی و دیگر علوم زیستی مرتبط را با
هم ترکیب کرده، چندین جایگزین مناسب برای آنتی‌بادی‌هایی به دست آورده اند که
بتوانند نانومواد را پوشش دهند و به جستجوی سلول های سرطانی بپردازند.

چندین آزمایشگاه کره‌ای(مانند دانشگاه ملی سئول، دانشگاه کره و انستیتوی علوم و
فناوری کره) در این طرح شرکت دارند.

Choi معتقد است کار در چنین گروهی مانند راه رفتن روی لبه‌ی تیغ است و این فرصت
مناسبی برای دانشجویان و محققان است تا در یک محیط بین‌المللی کار کنند. این
برای پیشرفت علم بسیار مفید خواهد بود.