جوش ‌‌نانو مقیاس

محققان ژاپنی روشی برای جوش سیم‌های فلزی نانو مقیاس به یکدیگر را به ‌دست آورده‌اند. این روش افق جدیدی برای کاربردهایی در مدارهای نانو ایجاد می‌کند. آنها مدعی هستند که آماده‌سازی چسب‌های متصل‌کننده و پل‌زنی بین نانوسیم‌های نقره، و فلز کردن آنها روشی ممکن برای نانوجوش خواهد بود.

محققان ژاپنی روشی برای جوش سیم‌‌های فلزی نانو مقیاس به یکدیگر را به ‌دست آورده‌اند.
این روش افق جدیدی برای کاربردهایی در مدارهای نانو ایجاد می‌کند. آنها مدعی هستند
که آماده‌‌سازی چسب‌‌های متصل‌‌کننده و پل‌‌زنی بین نانوسیم‌‌های نقره، و فلز کردن
آنها روشی ممکن برای نانوجوش خواهد بود.

تقاضا برای مدارهای الکترونیکی کوچک‌تر، علاقه‌مندی شدیدی را دربررسی مدارهای
الکترونیکی نانو ایجاد کرده‌است.

روشی که نانوسیم‌ها به یکدیگر متصل می‌شوند، در هنگام ساخت مدارهای الکترونیکی
پایدار از اهمیت شایانی برخوردار است. اتصال پایدار نانوسیم‌های نقره به‌صورت
بالقوه، درنانوالکترونیک قابل استفاده است. روش قبلی برای اتصال نانوسیم‌‌های
نقره شامل احیای شیمیایی اسیدکلریدریک برای تولید ذرات طلایی فلزی بود.

زمانی‌که محققان ژاپنی با نام‌های توریاما و ایشیواتاری این کار را انجام دادند،
دریافتند که سیم‌های نقره دچار خوردگی می‌شوند. به‌عنوان اولین تلاش، سیم‌‌هایی
از سطح نقره محافظت می‌کردندکه عامل تیول (“thiol”) اضافی داشتند، سپس با
اسیدکلریدریک از خوردگی آنها جلوگیری کردند و یک اتصال دائمی بین نانوسیم‌ها
ایجاد کردند. در مرحله‌ی بعدی، آنها اسیدکلریدریک را در اتصال به طلای فلزی
برگرداندند. آنها دریافتند که بعد از احیای شیمیایی، مقداری از اسید باقی می‌ماند،
که با حرارت دادن محل اتصال، به‌‌سادگی از بین می‌روند و تبدیل کاملی به‌دست می‌آید.
آنها نتیجه‌‌گیری کردند که روش جدید از روش احیای شیمیایی فراتر است و پیش‌بینی‌
می‌شود که بتوان از آن در ساخت قطعات کاربردی دیگر استفاده کرد.