پیشرفت در زمینه‌ی نانوماشین‌ها در بدن انسان

همان‌طور که در شماره‌ی جدید PNAS منتشر شده، محققان دانشگاه مونترال کانادا و
شیکاگو، روش جدیدی را برای تشخیص حرکات پروتئین‌های مجزایی کشف کرده‌اند که
کنترل‌کننده‌ی تبادل یون میان سلول‌ها و محیط است.

عملکرد این این پروتئین‌ها بسیار شبیه دیافراگم دوربین است. چنین ساختارهایی
باز و بسته می‌شوند و با نقل و انتقال یون‌ها موجب ایجاد و انتقال سیگنال های
الکتریکی عصبی می‌شوند. اندازه‌ی این دریچه‌ها حدود دومیلیون بار کوچک‌تر از
مژه‌های چشم انسان است!

روش جدید، محققان را قادر می‌سازد تا یک سیگنال حاصل از کانال یونی را در هر
لحظه اندازه گیری کرده، بفهمند که چگونه بخش‌های مختلف درون کانال یونی در آن
شرکت می‌کنند.

رهبری این گروه تحققیاتی بر عهده‌ی Richard B lunk استاد گروه فیزیک دانشگاه
مونترال است و همکارانش در دانشگاه شیکاگو، Francisco Bezanilla و Clark Hyde
در این طرح او را همراهی نمودند.

دکتر Blunk می‌گوید:«کشف ما منجر به شناخت دقیق کانال‌های یونی که پروتئین‌های
اصلی هدف داروهاست، می‌شود؛ چرا که این کانال‌ها نقش اصلی را درون بدن ایفا
می‌کنند و هر گونه جهش و تغییر در آنها موجب بروز بیماری‌های ژنتیکی شدید خواهد
شد.»

به این منظور، آنها کانل‌های پتاسیمی را که از چهار سابیونیت تشکیل شده‌اند
بررسی کردند. در وسط این چهار سابیونیت در میان غشا منفذی تشکیل می‌شود، که باز
و بسته می‌شود.

بدین ترتیب به یک سؤال(آیا این چهار سابیونیت مستقل از هم کار می‌‌کنند یا
اینکه به هم وابسته هستند؟) اساسی پاسخ دادند.

آنها در تشخیص حرکات این سابیونیت‌‌ها، از روش اسپتروسکوپی فلورسانس برای اولین
بار استفاده کردند و دریافتند که این چهار مولکول با هم کار می‌کنند و در نتیجه
مشخص شد که چرا در آزمایش‌ها الکتروفیزیولوژیکی هیچ مرحله‌ی حد واسطی در جریان
الکتریکی اندازه‌گیری‌شده،وجود نداشت؟