دستیابی به رکوردی جدید در نوشتن حروف کوچک

فیزیکدان‌ها رکود کوچک‌ترین نوشته جهان را شکسته و توانستند حروفی تنها به اندازه ۳/۰ نانومتر ایجاد نمایند. این کار نشان می دهد که اطلاعات را به شکلی چگال تر از آنچه تصور می‌شد، می‌توان ذخیره کرد.

فیزیکدان‌ها رکود کوچک‌ترین نوشته جهان را شکسته و توانستند حروفی تنها به اندازه ۳/۰ نانومتر ایجاد نمایند. این کار نشان می دهد که اطلاعات را به شکلی چگال تر از آنچه تصور می‌شد، می‌توان ذخیره کرد.

این پژوهش در موسسه علوم مواد و انرژی (SIMES)، که موسسه‌ای مشترک میان دانشگاه استنفورد و آزمایشگاه ملی شتاب‌دهنده SLAC (متعلق به وزارت انرژی آمریکا) می‌باشد، انجام شده است.

دانشمندان دانشگاه استنفورد در سال‌های ۱۹۸۵ و ۱۹۹۰ موفق به ثبت رکورد کوچک‌ترین نوشته دنیا شده بودند و با این کار، افتخارات گذشته خود را دوباره احیا کرده‌اند.

این پژوهشگران حروف S و U (Stanford University) را درون الگوهای تداخلی تشکیل‌شده توسط امواج کوانتومی الکترون روی یک سطح باریک از مس کدگذاری نمودند. الگوهای امواج طرح سه‌بعدی کوچکی از این اطلاعات را به تصویر می‌کشند که می‌توان آن را توسط یک میکروسکوپ قوی مشاهده کرد.

هری مانوهاران استاد فیزیک و راهنمای این پروژه تحقیقاتی می‌گوید: «تا چه دانسیته‌ای می‌توانید اطلاعات را روی یک تراشه رایانه‌ای کدگذاری کنید؟ فرض بر این بوده است که به طور اساسی محدوده نهایی زمانی است که هر اتم نمایانگر یک بیت باشد. دیگر بیش از این نمی‌توان ادامه داد؛ به عبارت دیگر، امکان کاهش مقیاس در محدوده زیراتمی امکان‌پذیر نیست. اما در این آزمایش ما به ازای هر الکترون، ۳۵ بیت را ذخیره نمودیم تا بتوانیم هر حرف را کدگذاری کنیم. بنابراین دیگر یک بیت به ازای هر اتم حد نهایی دانسیته اطلاعات نیست».

۵۰ سال است که تلاش برای کوچک‌تر نوشتن، نقشی اساسی در توسعه فناوری نانو ایفا کرده است، بسیار قبل از آنکه کلمه «نانو» به یک واژه روزمره تبدیل شود.

ریچارد فاینمن، فیزیکدان بزرگ، در سخنرانی خود در سال ۱۹۵۹ بیان نمود که هیچ محدودیت فیزیکی که از کوچک‌تر کردن ماشین‌ها و مدارات جلوگیری کند، وجود ندارد. عنوان سخنرانی او این بود: «فضای زیادی آن پایین وجود دارد».

فاینمن یک جایزه ۱۰۰۰ دلاری برای کسی تعیین کرد که بتواند راهی برای نوشتن یک صفحه از یک کتاب معمولی به اندازه ۲۵۰۰۰ برابر کوچک‌تر از اندازه معمول بیابد (مقیاسی که در آن کل دایره‌المعارف بریتانیکا روی نوک یک سوزن جای می‌گیرد). او این مبلغ را تا سال ۱۹۸۵ نزد خود نگه داشته و سپس یک چک برای تام نیومن، دانشجوی تحصیلات تکمیلی دانشگاه استنفورد که با پروفسور فابین پیس، استاد مهندسی برق کار می کرد، ارسال کرد. نیومن از لیتوگرافی اشعه الکترونی برای حک کردن صفحه آغازین کتاب معروف چارلز دیکنز، داستان دو شهر، استفاده نمود، به نحوی که فقط با میکروسکوپ الکترونی امکان خواندن آن وجود داشت.

این رکورد تا سال ۱۹۹۰ باقی ماند؛ در آن زمان محققان آی‌بی‌ام با آرایش دادن ۳۵ اتم زنون، حروف نام شرکت خود را روی یک سطح درج نمودند.