همکاری نانوذرات و توکسین‌ها مانع از گسترش سرطان مغز می‌شود

محققان دانشگاه واشنگتن در سیاتل، هنگام کار با نانوذراتی که برای نشانه‌گیری و تصویربرداری از glioblastoma طراحی شده بودند، دریافتند که این نانوذرات از تهاجم سلول‌های توموری جلوگیری کرده، بدین ترتیب مانع از گسترش سرطان می‌شود.

محققان دانشگاه واشنگتن در سیاتل، هنگام کار با نانوذراتی که برای نشانه‌گیری و
تصویربرداری از glioblastoma طراحی شده بودند، دریافتند که این نانوذرات از
تهاجم سلول‌های توموری جلوگیری کرده، بدین ترتیب مانع از گسترش سرطان می‌شود.

دکتر ژانگ، سرپرست گروه تحقیقاتی پروژه درمان سرطان مغز با فناوری‌نانو به کمک
همکارانش قبلاً نشان بودند که chlorotoxin یک سم پپتیدی کوچک است و به‌وسیله‌ی
عقرب death stalker تولید می‌شود و هنگامی که به طریق شیمیایی به انواع
نانوذرات متصل شود، به‌عنوان عاملی برای هدف‌گیری توموری بسیار مؤثر خواهد بود.

در این تحقیق، chlorotoxin به نانوذرات اکسید آهن مغناطیسی متصل شده، می‌تواند
به‌عنوان عاملی در تصویربرداری تومور به‌وسیله‌یMRI استفاده شود.

با افزوده شدن این ترکیب به محیط کشت سلول‌هایglioblastoma، نانوذراتی که به‌وسیله‌ی
کلروتوکسین نشان‌دار شده‌اند، سریعاً از طریق سلول‌های توموری جذب شدند.

این جذب و درون‌سازی وقتی اتفاق می‌افتد که کلروتوکسین به یک پروتئین سطحی به
نام MMR-2 متصل شود. پروتئین MMP-2 در تومورهای invasive؛ مثل
گلیوبلاستوما(نوعی سرطان مغزی بدخیم است) بیان بسیاری دارد.

در نتیجه‌ی اتصال نانوذرات و جذب آنها به‌وسیله‌ی سلول‌های توموری، مقداری از
MMP-2 در سطح سلول‌ها کاهش می‌یابد که همین امر ویژگی invasive را در سلول‌های
هدف کاهش خواهد داد.

با کمّی کردن این اثرات، محققان نشان دادند که استفاده از نانوذرات می‌تواند تا
۹۸ درصد منجر به ایجاد بازدارندگی invasivness در سلول‌ها شود، این در حالی است
که اگر تنها از کلروتوکسین استفاده شود، این مقدار فقط ۵۰ درصد بوده‌است.

این تحقیق که جزئیات آن در مقاله‌ای با عنوان“Inhibition of tumor-cell
invasion with chlorotoxin-bound superparamagnetic nanoparticles,” منتشر شده،
با حمایتNCI Alliance for Nanotechnology in Cancer(مؤسسه‌ای برای گسترش کاربرد
فناوری‌نانو در پیشگیری از سرطان و تشخیص و درمان آن) انجام گرفته‌‌است.