نانوذرات طلا همه جا هستند. آنها در معالجه سرطان، حسگرهای اتومبیل، گوشی‌های تلفن، دستگاه‌های پایش قند خون و تولید گاز هیدروژن به‌کار می‌روند.اما تا همین اواخر، دانشمندان نمی‌توانستند این نانوذرات را بدون تولید موادشیمیایی که روی محیط زیست اثرات منفی دارند، تولید نمایند. روش جدیدی که توسط گروه پژوهشی دانشگاه میسوری توسعه یافته، نه‌تنها تمامی اثرات زیست‌محیطی منفی را از بین می‌برد، بلکه حتی منجر به شناسایی دانشمند برتر ملی و بین‌المللی نیز گردیده است.
یک روش زیست‌سازگار برای تولید نانوذرات طلا
نانوذرات طلا همه جا هستند. آنها در معالجه سرطان، حسگرهای اتومبیل، گوشی‌های تلفن، دستگاه‌های پایش قند خون و تولید گاز هیدروژن به‌کار می‌روند.اما تا همین اواخر، دانشمندان نمی‌توانستند این نانوذرات را بدون تولید موادشیمیایی که روی محیط زیست اثرات منفی دارند، تولید نمایند. روش جدیدی که توسط گروه پژوهشی دانشگاه میسوری توسعه یافته، نه‌تنها تمامی اثرات زیست‌محیطی منفی را از بین می‌برد، بلکه حتی منجر به شناسایی دانشمند برتر ملی و بین‌المللی نیز گردیده است.
کاتش‌کاتی، استاد رادیولوژی دانشکده پزشکی و کالج هنرها و علم دانشگاه میسوری، دانشمند ارشد پژوهشی در رآکتور پژوهشی دانشگاه میسوری، و رئیس پایگاه نانوفناوری سرطان دانشگاه میسوری می‌گوید: من همواره معتقد بوده‌ام که طبیعت باهوش‌تر و قوی‌تر از انسان است. وی می‌افزاید: در عین حالی که این روش جدید تولید نانوذرات، به ایجاد ترکیباتی بسیار پیچیده کمک خواهد نمود، اما به شدت ساده است. درس‌های بسیاری را باید از تولید انرژی و واکنش‌های شیمیایی و فتوشیمیایی گیاهان یاد بگیریم.
کاتی که اخیراً توسط مجله rt Image به عنوان یکی از ۲۵ فرد بانفوذ در رادیولوژی معرفی شده است، به‌همراه تیمش شرکت گریننانو را تأسیس کرده است. این شرکت مراحل اولیه تولید نانوذرات طلای زیست‌سازگار خود را طی می‌کند. این شرکت بر روی توسعۀ تجاری کردن و تأمین جهانی نانوذرات طلا برای کاربردهای پزشکی و فناوری تمرکز خواهد کرد.
تیم تحقیقاتی دانشگاه میسوری متوجه شده‌است که با غوطه‌ور کردن تکه‌های طلا در آب و سپس افزودن سویا به آن، نانوذرات طلا تولید می‌شود. آب مواد فتوشیمیایی که در احیای طلا به نانوذرات مؤثر است، را از سویا بیرون می‌کشد. دومین ماده فتوشیمیایی نیز که توسط آب از سویا استخراج می‌شود، با نانوذرات برهم‌کنش داشته و موجب پایداری آنها شده و از به‌هم‌پیوستن ذرات نزدیک به یکدیگر جلوگیری می‌کند. این فرآیند که صددرصد سبز و زیست‌سازگار است، نانوذراتی با اندازه یکنواخت تولید می‌کند و هیچ‌گونه پسماند سمی تولید نمی‌نماید.
نتایج این تحقیقات در مجله‌ی Small منتشر شده‌است.
