تولید آرایه‌های منظم فوق‌العاده متراکم از عناصر نانومقیاس برای کاربرد در نسل آینده میکروالکترونیک، کار چندان آسانی نیست؛ چرا که با افزایش سطح، الگوهایی که به این شکل ایجاد شده‌اند دچار شکست شده، کارایی خود را از دست می‌دهند. اخیراً پس از بررسی‌های بسیار، محققان دانشگاه ماساچوست با همکاری دانشمندان دانشگاه برکلی کالیفرنیا موفق شدند با استفاده از بلور یاقوت تجاری، راه حلی برای این مشکل بیابند.
ساخت آرایه‌های کوپلیمری منظم به کمک بلور یاقوت دندان‌اره‌ای‌شکل
تولید آرایه‌های منظم فوق‌العاده متراکم از عناصر نانومقیاس برای کاربرد در نسل آینده میکروالکترونیک، کار چندان آسانی نیست؛ چرا که با افزایش سطح، الگوهایی که به این شکل ایجاد شده‌اند دچار شکست شده، کارایی خود را از دست می‌دهند. اخیراً پس از بررسی‌های بسیار، محققان دانشگاه ماساچوست با همکاری دانشمندان دانشگاه برکلی کالیفرنیا موفق شدند با استفاده از بلور یاقوت تجاری، راه حلی برای این مشکل بیابند.
به این منظور آنها فیلمی از کوپلیمرها را روی برش دلخواهی از این بلور به مدت ۲۴ ساعت تا دمایی بین ۱۳۰۰ تا ۱۵۰۰ درجه‌ی سلسیوس حرارت دادند که در نتیجه سطح آن به‌صورت الگوهای کاملاً منظمی با لبه‌های دندان‌اره‌ای‌شکل تبدیل شد. در مرحله‌ی بعد به روش لایه‌نشانی، فیلمی از بلوک‌های کوپلیمری را روی آن قرار داده، مشاهده کردند که این بلوک‌های کوپلیمری پس از خودآرایی روی این بلور همان الگوی منظم دندان‌اره‌ای سطح آن را به خود می‌گیرند و به این ترتیب آرایه‌ای منظم فوق‌العاده متراکم و تقریباً بدون نقصی از این کوپلیمرها (المان‌های نانوسکوپی کوچک‌تر از سه نانومتر) به مساحت بیش از ۳×۳ سانتی‌متر مربع ایجاد می‌شود. با این آرایه‌ها می‌توان بیش از ۱۰ ترابایت در هر اینچ مربع جای داد که این میزان ۱۵ برابر میزان موجود در ابزارهای کنونی است.
این محققان بر این باورند که کاربرد این کوپلیمرهای متراکم و منظم (خصوصاً در صورتی که بتوان از مواد مشابهی مانند سیلیسیوم هم به این منظور استفاده کرد) پیشرفت قابل ملاحظه‌ای در ظرفیت ذخیره‌ی داده در سیستم‌های الکترونیکی ایجاد خواهد کرد.
آنها نشان داده‌اند که این روش حتی از روش‌های ساخت بالا به پایین نانوالگوها، همچون نانوفوتولیتوگرافی (روشی گران‌قیمت که به‌دلیل استفاده از مواد شیمیایی خطرناک برای محیط زیست نیز مضر است و سریعاً هم به حد تفکیک نور می‌رسد) به مراتب بهتر است. مشروح این روش ـ که موفق به اخذ گواهی ثبت اختراع شده‌است ـ در مقاله‌ای در مجله‌ی ساینس آمده‌است.
