پایش وضعیت تومورهای سرطانی

زنده‌بینی (بایوپسی) اطلاعات بسیار خوبی برای تشخیص سرطان در اختیار محققان و
پزشکان قرار می‌دهد، اما این اطلاعات محدود به لحظه برداشت نمونه بوده و وضعیت
تومور را فقط در آن زمان نشان می‌دهد. توانایی پایش وضعیت یک تومور هفته‌ها و ماه‌ها
پس از انجام زنده‌بینی و همچنین بررسی پاسخ آن به درمان‌های مختلف می‌تواند تشخیص
زودهنگام سرطان جابه‌جا شونده را بهبود بخشیده و امکان درمان شخصی را ایجاد کند.

حال گروهی از محققان مستقر در موسسه فناوری ماساچوست یک ابزار کاشتنی تشخیصی را
توسعه داده‌اند که می‌تواند این کار را انجام دهد. این ابزار که می‌توان آن را
هنگام زنده‌بینی درون بدن قرار داد، یک استوانه ۵ میلی‌متری حاوی نانوذرات مغناطیسی
پوشیده شده با پادتن‌های هدفگیر است. این استوانه از پلی‌اتیلن ساخته شده است که
ماده‌ای است که معمولاً در قطعات کاشتنی ارتوپدی استفاده می‌شود.
 

یک غشای پلی‌کربناتی نیمه‌تراوا امکان وارد شدن مولکول‌های هدف را به درون این
قطعه کاشتنی فراهم نموده و در عین حال از خارج شدن نانوذرات از آن جلوگیری
می‌کند. زمانی که مولکول‌های هدف وارد این ابزار می‌شوند، به نانوذرات چسبیده و
موجب توده‌ای شدن آنها می‌شوند. این خوشه‌های نانوذره‌ای را می‌توان با استفاده
از MRI تشخیص داد.

محققانی از موسسه فناوری ماساچوست (MIT)، مرکز علوم و فناوری‌های سلامتی
هاروارد-MIT در کمبریج، بیمارستان عمومی ماساچوست و مرکز پزشکی Tufts در بوستون
در این پژوهش مشارکت داشته‌اند. آنها توانستند با استفاده از این ابزار
نشان‌گرهای سرطان را در موش به مدت یک ماه با موفقیت ردگیری نمایند. آنها
تومورهای انسانی را در بدن موش نشانده و سطح chorionic gonadotropin را که یک
هورمون تولید شده توسط سلول‌های سرطانی انسانی است، پایش نمودند.

مایکل سیما استاد علوم و مهندسی مواد در MIT می‌گوید: «کاری که این روش انجام
می‌دهد، برداشتن آزمایشگاه و قرار دادن آن در بدن بیمار است. اگر می‌خواهیم
سرطان را از یک بیماری مرگبار به یک بیماری قابل کنترل تبدیل کنیم، این یکی از
ابزارهای مورد نیاز است».

چنین ابزارهایی می‌توانند اطلاعاتی بلادرنگ و آنی در مورد رشد و یا کوچک شدن
تومور فراهم نموده و آغاز فرایند انتشار تومور در بدن و یا نزدیک بودن آن را
تشخیص دهند. همچنین می‌توان این ابزار را به نحوی طراحی کرد که بتوان با
استفاده از آن عوامل شیمی‌درمانی را پایش نموده یا سطح pH یا اکسیژن را که
نشان‌دهنده متابولیسم تومور و پاسخ آن به عوامل درمانی است، اندازه‌گیری کرد.

سیما بر این باور است که در چند سال آینده می‌توان یک ابزار تجاری برای
اندازه‌گیری pH را وارد بازار کرد. پس از این مرحله، امکان تولید ابزارهایی
برای بررسی مواد شیمیایی پیچیده همانند هورمون‌ها و داروها فراهم خواهد شد.