نانوزنبورها کشنده‌ی سلول‌های سرطانی

زنبورها حین گزیدن زهر را به درون بدن طعمه خود وارد می‌کنند. اکنون این سم در زهر زنبورها تحت کنترل درآمده و توسط محققان دانشگاه واشنگتن برای نابودی سلول‌های سرطانی مورد استفاده قرار گرفته‌است. این محققان اجزای اصلی زهر زنبور را درون نانوساختارهای کروی قرار داده‌اند و آن را نانوزنبور نامیده‌ند.

زنبورها حین گزیدن زهر را به درون بدن طعمه خود وارد می‌کنند. اکنون این سم در
زهر زنبورها تحت کنترل درآمده و توسط محققان دانشگاه واشنگتن برای نابودی سلول‌های
سرطانی مورد استفاده قرار گرفته‌است. این محققان اجزای اصلی زهر زنبور را درون
نانوساختارهای کروی قرار داده‌اند و آن را نانوزنبور نامیده‌ند.

در موش‌ها این نانوزنبورها ملیتین سمی را به تومور رسانده در حالی که سایر بافت‌ها
از اثر سمی این ماده در ایمن هستند. بعد از استفاده این نانوزنبورها، رشد
تومورها در موش‌ها متوقف شده و از بین رفتند.

ملیتین یک پروتئین ( یا پپتید) کوچک است که به‌شدت به غشاء‌های سلولی می‌چسبد و
می‌تواند آنها را سوراخ کرده و سلول‌ها را از بین ببرد.

ساموئل ‌ویکلین از اعضای این گروه تحقیقاتی در این رابطه گفت: با رسیدن
نانوزنبورها به سطوح سلول، محموله‌ی زهرآگین آن در سلول هدف تخلیه شده و وارد
فضای سلول می‌شود و با ایجاد حفراتی در دیواره‌ی غشایی سلول موجب نابودی سلول
سرطانی می‌گردد.

این دانشمندان این نانوزنبورها را توسط دو روش آزمایشگاهی با سلول‌های سرطانی
سینه و پوست آزمایش کردند. بعد از تزریق این نانوذرات به بدن موش رشد سلول‌های
سرطانی سینه تا ۲۵‌درصد کاهش یافت و اندازه‌ی تومور سرطانی پوست در موش دیگر تا
۸۸ درصد کاهش پیدا کرد.

این محققان نشان داده‌اند که نانوزنبورها به دلیل عروق خونی نشت‌کننده‌ی
تومورها تنها در همین تومورها جمع می‌شوند اما با این حال جهت اطمینان از عدم
حضور نانوزنبورها در بافت‌ها و سلول‌های سالم آن‌ها را با موادی خاص نشانه‌گذاری
کرده‌اند. با تزریق زنبورهای نشانه‌گذاری شده به موش‌ها تکثیر سلول‌های مستعد
سرطانی‌شدن تا ۸۰ درصد کاهش نشان داده ‌است.

در نهایت نتایج نشان می‌دهند که نانوزنبورها در کاهش اندازه و رشد تومورها مؤثر
بوده و همچنین از پیشرفت سرطان در مراحل ابتدائی بیماری جلوگیری می‌کنند.

این محققان نتایج خود را در مجله‌ی Journal of Clinical Investigation منتشر
کرده‌اند.